Menu

Roofvissen

De AUHV Roofvisgroep organiseert praktijkdagen waarop bedreven en gedreven roofvissers vertellen hoe zij de vis aan de schubben komen. Tijdens de praktijkdagen proberen we zo veel mogelijk aspecten van het roofvissen te belichten waardoor een afwisselend programma ontstaat waarin altijd wel iets (bij) te leren valt. Maar bovenal draait het natuurlijk om "gezellig samen vissen". Lees meer over de AUHV Roofvisgroep.


De AUHV Roofvisgroep promotiefilm



De Roofvisgroep op YouTube

  De playlist van andere video's van onze leden vind je hier op ons YouTube kanaal. 
  Een selectie van de filmpjes kun je bekijken onder de knop Video's in het menu hiernaast.


Activiteitenprogramma 2024

We proberen ieder jaar - om het interessant te houden - enkele nieuwe activiteiten in ons programma op te nemen. We willen óók graag de leukste en succesvolste activiteiten laten terugkeren. Nu hebben we in de loop der jaren héél wat leuke activiteiten verzameld maar we zijn beperkt in onze mogelijkheden, het is dus ieder jaar weer een heel gedoe om tot een definitieve keuze te komen. 
Desondanks denken we ook dit jaar weer een interessant en afwisselend activiteitenprogramma te bieden met voor elk wat wils....
CHECK HIER HET PROGRAMMA voor de activiteiten van 2024.

Ook interessant:
Buiten dit vaste formele programma worden er in de loop van het jaar, met name middels  de veelgebruikte groeps-app van de Roofvisgroep regelmatig in een kleiner verband spontaan visactiviteiten georganiseerd.

Wil je deelnemen aan de activiteiten dan kun je je als lid van de AUHV Roofvisgroep laten registreren middels het contactformulier . 
Het programma 2023 en het contactformulier vind je ook in het menu hiernaast.


Clubrecords

Hoewel het bij ons primair gaat om de gezelligheid en de leerervaringen tijdens de visdagen - en we dus niet doen aan wedstrijden - blijft een beetje uitdaging en gezonde rivaliteit natuurlijk altijd leuk, dat zit een beetje in het bloed van een sportvisser. Ook daarom, maar vooral omdat het leuk is voor de recordhouders, houden we onze eigen clubrecords bij, en sommige blijken moeilijk te kloppen.
Dus... zoek je een uitdaging..... Dit zijn de te kloppen recordhouders.


Leidsche Rijn – Terwijde 17-02-2024

16 man op de verzamelplaats bij het tankstation, en nog een enkeling die later zou aansluiten. De dame van het winkeltje probeerde ons naar binnen te lokken, die zag al die klandizie op de vroege ochtend wel zitten….
Leuke club dus en er konden veel groepjes gemaakt worden, maar Leidsche Rijn heeft zoveel water dat we allemaal naar hartenlust konden gaan zwerven.
Vanaf de verzamelplaats waaieren we uit. Leon, Robert-Jan, Roy, die er voor het eerst bij is en ik. Leidsche Rijn wordt altijd druk bevist dus we weten dat het soms wel moeilijk vissen is.
We gaan onder aanvoering van Roy, die zelf in Leidsche Rijn woont, het Oostelijke deel richting Langerak bevissen.

Mooie vaarten en veel snoekerig water. Maar het is al gauw duidelijk dat het niet een dag wordt waarop de snoek los is. Wat we ook proberen, het blijft bij een enkele vertwijfelde aanval zonder resultaat.

We lopen richting winkelcentrum om ergens te gaan lunchen en komen langs een heel klein onooglijk prutslootje dat zelfs nog vol staat met waterpest. Iedereen loopt er voorbij maar Robbert-Jan gooit toch een paar keer zijn Sizmic kikker (ja, hij heeft ze nog…) tussen de planten onder het mom van “je weet het nooit”. Plots explodeert het slootje, er ligt inderdaad een leuke snoek, dol op kikkers…
Leon helpt hem met een net in z’n ene hand de vis te landen in z’n andere hand heeft hij alvast z’n telefoon om foto’s mee te maken. Gezien de steile kant pak toch maar Leon z’n arm om te voorkomen dat z’n telefoon nat wordt…

Een mager resultaat van een ochtend vissen maar dat wordt helemaal goedgemaakt door de lekkere broodjes haring, door Roy getrakteerd op zijn eerste visdag met de RVG.
We proberen het ook nog op de snoekbaars in de Leidsche Rijn onder de A2. Maar ook daar wordt vissen niet vangen. Zelfs Luke die daar regelmatig vist lukt het nu ook niet. Alleen Robbert-Jan weet ’s-middags nog een vis te vangen.
We besluiten de middag toch nog een positieve draai te geven met een lekkere cappuccino met appeltaart bij Key West aan de Haarrijnse Plas waar we nog gezelschap krijgen van Bart die hetzelfde idee heeft.

Met frisse moed bevissen we nog wat watertjes daar in de buurt en achter het ziekenhuis maar buiten een nog halfvolle container lachgas is ook hier de oogst nihil. Als we naar huis gaan rijdt Roy toch nog even langs een voor hem bekend stekkie en weet op die manier alsnog van de nul af te komen.

Bij de anderen wordt ook wel wat gevangen maar zeer wisselende resultaten. Het blijkt gewoon een taaie dag te worden. Gezien de temperatuur vermoeden wij dat de vis al met paaien bezig is ipv jagen.


Buch komt, zoals vaker, van de nul af na een fikse strijd met een vals gehaakte brasem.

Ook wisselend succes in de groep van Eric, Paul, Bob en Mark.
Zij begonnen in een wijk midden in Leidse Rijn. Binnen 10 minuten had Eric al de eerste op de kant. Mooie dikke vis van 78. Dat beloofde veel goeds voor de rest van de dag. Niets was echter minder waar, het bleek een ontzettend taaie dag te worden. Alleen Paul bleek consequent vis te vangen. Eric wist er uiteindelijk drie te vangen, Paul ook, Bob en Markf moesten het met 1 vis doen. In de middag waren we zo wanhopig dat toen er een snoekje gespot werd er schouder aan schouder op de vierkante meter gevist werd.
Na de lunch gingen zij richting Haarrijnse Plas en daarover vertelt Eric nog de volgende leuke anekdote:

Déjà vu
Het verhaal achter de vangst van Bob is best wel leuk en wil ik graag even delen.
Vier jaar geleden waren Bob en ik ook al eens een middagje wezen vissen in deze wijk.
Ik had al twee snoeken gevangen, toen wij bij een plekje aankwamen. Bob stond nog op nul.
Toen ik het water in keek zag een snoek liggen. Ik riep Bob naar mij toe en vertelde waar hij moest gooien.
Bob gooide precies in waar ik bedoelde en trok zijn shad voor de snoek langs. De snoek aarzelde niet en dook er meteen op. Bob was van de nul af.
Vier jaar later tijdens deze visdag komen wij weer aan op hetzelfde plekje. De omstandigheden zijn precies hetzelfde als 4 jaar terug. Ik sta op twee vissen en Bob nog op nul. Ik kijk voorzichtig langs een muurtje het water in
en ik zie tot mijn verrassing dat er gejaagd wordt door een snoekje. Opnieuw roep ik Bob erbij. Hij gooit drie keer in en bij de derde worp pakt dat snoekje zijn shad.
Ook Bob was weer die dag van de nul af.
Over déjà vu gesproken….

Het weer was redelijk fraai, het vangen bleek taai en de vissen waarschijnlijk aan de paai. Bedankt allemaal voor wederom een goed gezelschap.
Met dank aan Mark en Eric voor hun bijdrage.
David

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is door David een uitgebreid visdagverslag van deze visdag gemaakt met nog meer foto's. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
  • Alle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Woerden 3-2-2024

Snoek of Karper?
Op zoek naar een titel met een maximaal diergehalte in de titel kwam ik niet verder dan deze. Waarom? 
Lees snel verder…
De Roofvisgroep ging voor de tweede keer naar Woerden en we begonnen te verzamelen op de carpoolplaats nabij de A12. Na wat kaartjes te hebben uitgedeeld, vormden zich wat groepjes en werden plannen gesmeed. Woerden heeft een mooi water bestand en niet enkel de Singel, maar ook enkele woonwijken en industrieterreinen met interessante sierwaters.
Bart trok op pad met Menk, Louis en Marco naar een stuk waar ze vorig jaar ook succesvol waren geweest en al snel konden ze hun vangsten melden in de gelegenheidsapp waarin we altijd locaties en vangsten delen… Naast de nodige snoeken wisten ze ok de nodige rommel te vangen ( en natuurlijk op te ruimen).
Het blijft onvoorstelbaar hoeveel zooi er langs de waterkant te vinden is, dus is een van onze speerpunten ook VANG5, de actie van SVN om, terwijl je vist, ook 5 stuks zwerfvuil op te ruimen. Bovendien komen vissers ook vaak op wat ongebruikelijke plaatsen zodat we op die manier ons steentje bijdragen aan een wat schoner milieu.
Bovendien, bij grotere stukken afval hebben veel gemeentes een meldpunt dat via een telefoon prima te benaderen is. Zo kun je ook winkelwagens en fietswrakken of lachgascontainers melden.
Opgeruimd staat netjes! Dit keer konden ook de lieslaarzen van Louis erbij die na jaren van goede diensten nu toch echt lek waren.
Frans en Mark hadden van te voren al afgesproken en bedacht dat ze de west kant, een park zouden afvissen. Ron en Buch haakten ook aan en zo gingen we op pad. Buch kreeg de eerste aanbeet voor de kant. Daarna kreeg Mark een volger. Daarna was het een tijdje stil totdat Mark in een hoekje weer een aanbeet kreeg. Twee worpen later op dezelfde plek bleef de vis wel hangen. Een mooie 74'er.
Na nog wat kunstaas reddingsacties door Buch met de onvolprezen Jaza Kunstaasredder was het tijd om terug naar de auto te gaan. Ron kreeg op de terugweg nog een aanbeet, maar ook die bleef niet hangen.

Wij, Leon, Robin en ik, volgden de nabije sloot waar Leon twee kleine snoekjes wist te haken op een spinnerbait. Een eind verderop kreeg ik twee keer een forse aanbeet, dacht ik. Toen vervolgens een fuut enigszins geschrokken naast me opdook, was ik blij dat het enkel een aanbeet was…
Snel nog een worp en ineens voel ik dat iets zwaars aan de haal gaat met mijn kikker. Sterk en zwaar trekt de vis lijn van mijn reel. Zo groot, flitst door mijn hoofd, dat kan richting de meter gaan. Als een tank beweegt de vis door het water, maar het voelt niet als snoek.
Vals gehaakt dan misschien? Mijn lichte baitcaster staat mooi krom terwijl ik de vis probeer te temmen. Een grote snoek is vaak wel zwaar, maar geeft ook al snel op. Deze gaat door. Ondertussen is Leon aan het filmen en we proberen de vis naar de oppervlakte te krijgen. Het is een dikke karper! Robin maakt snel zijn net klaar en inmiddels zien we ook dat de karper vals gehaakt zit. Dat betekent dat we hem het beste zo snel mogelijk kunnen landen, want goed drillen gaat niet lekker.

Eenmaal in het net blijkt het een mooie spiegelkarper te zijn van 86 cm. Dat zegt karperaars natuurlijk niks, die kijken per kilo, maar wij roofvissers zijn op de centimeter… De rest van de dag heb ik geen vis gezien….
We trekken verder over een industrieterrein zonder resultaat, maar we komen nog wel een vijver tegen met de sierlijke broertjes van onze karper.
Voor de lunch ontmoeten we elkaar weer bij de snackbar. Goed moment om even te ontspannen en te zitten met een frietje, vangstervaringen uit te wisselen en nieuwe plannen te smeden.In middag trokken we weer op pad, Leon, Robin en ik gingen de singels verkennen. Hoewel ze er mooi bijliggen en goed te belopen en te bevissen zijn, was de snoek niet zo happig. Op een erg ‘snoekerig ‘ puntje is Leon nog wel een hele tijd bezig geweest om een snoek te verleiden met alles wat hij in zijn doos had waaronder originele Jelltex Toetjes , maar na enkele schijnaanvallen liet die zich niet meer uit zijn tent lokken.
Na de lunch zijn Frans, Mark, Ron en Buch de wijk Snelrepoort af gaan vissen. Al snel haakte Frans een grote vis. Een joekel riep hij! Het was al snel duidelijk dat het een grote karper was. Toen die in het netje lag bleek het een spiegel van 91 te zijn. Verderop in een sloot ving Mark er een. Kort daarna een double strike: Frans ving er een, bij Mark was die net mis. Op een stuk met een hoge kade kreeg Mark nog een losser en verderop nog een aanbeet .Deze vis was zo fel hij vier pogingen nodig had om zijn jerkbait te grijpen. Na een korte operatie kon deze vis weer snel zwemmen.
Daarna was de actie eigenlijk over. Op de terugweg in het slootje waar er een gemist was, ving Mark alsnog het snoekje dat hij eerder miste. Eindstand 4 voor Mark, 1 snoek en een karper voor Frans.
David haakte later op de dag aan en kon zo zijn zelfgebouwde streamers testen.
Ze deden het goed en na en lange dag mochten zij weer opdrogen bij de kachel, wachtend op en nieuw avontuur!

 En na gedane arbeid......
Het was toch weer een apart daggie in Woerden, voor herhaling vatbaar.
Mark, bedankt voor je bijdrage aan dit verslag
 
Robbert-Jan

Dit visdagverslag kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
De foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Ruigenhoekse Polder 06-01-2024

Atijd weer even wennen aan het begin van het jaar. Toch verzamelden zo’n 15 liefhebbers zich in het donker bij Fort de Gagel om weer eens door de Ruijgenhoekse polder te struinen. Er waren al wat verontruste berichten dat het water laag zou staan in de slootjes. In elk geval was het knap koud. Er was een redelijke noordenwind die door je kleren heen sneed. We splitsten ons in groepjes open trokken naar het water. Ik ging nog even snel naar huis want was m’n vispas vergeten! Vincent was slecht ter been en parkeerde zichzelf met doodaas bij Fort Blauwkapel. Marco had toch al snel in de schemering een redelijke maat te pakken, gevolgd door Ron die een kleintje op een plugje wist te pakken en even later Ron een redelijk maat. Inmiddels hadden Nico, ik en Viktor een begin gemaakt achter het tuincentrum. Nadat we die hele hoek hadden uitgepeuterd en, op een enkele aanbeet en een volger na, niks te pakken hadden gekregen, kwamen we Bob tegen. Laten we er niet om heen draaien: het was taai in ons groepje. Groot kunstaas, klein kunstaas, altijd vangende kikkers, het deed het amper. Uit arren moede en omdat het toch wel killetjes was, zijn we maar koffie gaan drinken bij het pannenkoekenhuis. Na weer een beetje opgewarmd te zijn trokken we richting Fort Blauwkapel, waar alle water de kleur van cappuccino had. Vincent zat het ook niet mee. Nico en ik verzuchtten dat we toch één laagje te weinig kleren aan hadden gedaan, terwijl we meestal wel warm genoeg zijn gekleed.
Op de app kwamen er af en toe wat berichten binnen van kleine snoekjes uit ondiepe sloten, waaronder zelfs een dubbele haring hookup! De waarschuwing die we altijd in de oproep plaatsen dat mensen hun vispas meenemen, had ook nu weer nut: Mark trof een BOA van Staatsbosbeheer die graag zijn vispas 2024 wilde zien. Ook zijn we Overvecht nog even ingetrokken, maar dat leverde ook niets op. Wel stroomden de wat grotere watergangen redelijk door omdat er continue gespuid werd in verband met de overvloedige regen van de week ervoor. Uiteindelijk gingen we nog even kijken bij Fort de Gagel en het was uiteindelijk Nico die de dag nog wist te redden met vier kleine snoekjes uit een kort stukje sloot, waar ze kennelijk een jaarvergadering hadden. Inmiddels had ik er al de brui aangegeven en was net als veel anderen naar de kachel gevlucht. Helaas zijn er deze keer heel weinig foto’s gemaakt (misschien te koud ?), dus ook een wat sober verslag. Het was wel een gezellig begin van het jaar, maar we hopen wel op wat betere vangsten.
Volgende keer naar Terweide!
Robbert-Jan.


Jaarafsluiting 2023 - Nieuwegein-IJsselstein 9-12-2023

“Snertvissen”
Zo begon Robbert-Jan zijn impressie van alweer de laatste visdag van het jaar. En voor mij vatte dat de dag aardig samen…De dag begon koud maar in ieder geval redelijk droog.
Na verzamelen vertrok ik met Marco, Eric en Frans vol goede moed naar het eerste watertje voor de Gamma. 
Dit zag er snoekerig uit. En dat klopte ook wel, Marco kreeg vrijwel meteen beet en landde de eerste vis. Geen grote, maar toch een leuk begin.
Helaas was dat de enige snoek die hier zin had dus trokken we naar een volgende stek.
Ik dwaalde een beetje af van de rest en kwam bij een lange mooie heldere sloot die achter een rij huizen langs liep met allemaal terrassen op vlonders boven het water. Hier moest toch snoek zitten!
En die zaten er ongetwijfeld ook, maar ze hadden alleen geen zin in mijn aas. Ondertussen druppelden de foto’s van gevangen snoekjes binnen. Ik viste stug door tot een ander groepje mij tegemoet kwam. Na het uitwisselen van de ervaringen wisselde ik van kunstaas en ging in een andere sloot verder.

Beet!!!.... Maar wel een gekke manier van zwemmen.
Na enige moeite kwam dan toch de verklaring: ik had een hele dikke brasem in zijn rugvin gehaakt. Dat was niet de vis waarop ik hoopte. Even later haakte Marco weer aan en visten we langzaam richting de auto. Daar zag ik bij een duiker wat actie die leek op een jagende snoek. Bij de 2e worp was het dan toch raak en had ik de gewenste vissoort gehaakt: een snoekje van rond de 60 cm. Helaas dacht die er anders over en na een keer flink kopschudden wist hij zich van mijn kunstaas te ontdoen....Balen !!!

Dan maar naar De Ponthoeve voor onze traditionele "jaarafsluitingslunch" een bak warme thee of koffie, een heerlijke kom erwtensoep en lekkere belegde broodjes. Op de whatsapp stonden inmiddels de nodige foto’s van andere deelnemers die duidelijk succesvoller waren geweest als ik die ochtend.

Maar er waren er ook die het slechter hadden gedaan.
Robbert-Jan, Nico en Leon hadden de Lek opgezocht met zware loodkoppen. En die waren nodig ook! Het water stond enorm hoog een stroomde als een malle: 600 kuub per seconde. Veel lopen en weinig vis werd het. Een dienstklopper van een pontbaas hielp ook niet. Deze keuze was duidelijk een tactische misser.
Even een zijstapje naar het kanaal om te kijken of er een baars lag… Ook niks!
De lekkere soep, broodjes en een biertje in de Ponthoeve verzachtten de pijn gelukkig een beetje. Helaas moest Leon na de lunch afhaken. De volgende dag bleek uit een corona test waarom…

Over de middag kan ik kort zijn. De stek die vorig jaar veel snoek had opgeleverd leek nu wel chocolademelk. Hier was geen eer te behalen. Inmiddels gingen de hemelsluizen open en veranderde ons in een stel verzopen katten. Halverwege de middag hielden Marco en ik het dan ook voor gezien en dropen (letterlijk) af om thuis op te warmen en op te drogen. Voor mij was het een ontnuchterende ervaring na het succes op de Hoge Vaart eerder in het jaar.
De rest van de groep had gelukkig meer succes vandaag.
Ook Robbert-Jan en Nico haalden op de snoek hun revanche door in de glasheldere sloten op het industrieterrein samen nog 5 snoeken op de kant te krijgen. 
Extra leuk is dat in het heldere water de aanbeten ook nog eens goed zichtbaar zijn.

Als afsluiting nog een bijzondere tip voor het (snel)stromende water: de ”LLL” oftewel “De Lepe Luke Loer”: 3 grams loodkopje in de stroom laten hangen…. We gaan het de volgende keer zien….

Het was weer een bijzonder jaar met hoogte en dieptepunten. Ik ben benieuwd wat 2024 ons gaat brengen… Tot volgend jaar allemaal !
Louis
(met dank aan Robbert-Jan voor zijn bijdrage)

Dit visdagverslag kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
De foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Een gouden dag… Hoge Vaart 17-09-2023

Er zijn van die visdagen waar je van tevoren al met plezier aan begint omdat je weet dat ze bijna garantie geven voor een dag genieten. De visdag Hoge Vaart is er zo een. De aanloop was een beetje stroef omdat er door diverse omstandigheden minder boten beschikbaar waren maar de rest van de dag was er wel weer één voor in de boeken. Niet alleen vanwege de geweldige vangsten, maar ook om de mooie omgeving en het prachtige weer.

In een zware periode voor David was dit een mooie dag om even bij te tanken. In het uitgebreide visdagverslag (zie het menu/visdagverslagen/) beschrijft hij in in zijn eigen woorden zijn ervaringen van deze dag.

We waren vroeg aan het water maar waren niet de eersten. Nico was ook al gearriveerd dus we konden meteen helpen met de boot te water laten. De natuur was langzaam aan het ontwaken en de nevel boven het water gaf een sprookjesachtig effect. Wat een genot om zo de dag te beginnen!

De baarzen meldden zich meteen al. De dropshot met klein aas doet het goed hier, zeker op de hotspots zoals onder bruggen. Slepend met een Halco Poltergeist in de natuurlijke zilveren kleur was ook succesvol. Al snel had ik bijna tijd tekort om de vangsten van 3 man bij te houden op mijn handteller.
tijdens het slepen kreeg ik een tik op mijn hengel, gevolgd door een enorme dreun en dito run. Wat had ik nu gehaakt? Een snoek in zijn staart? Of een karper vals gehaakt? Door de spanning zat ik even te prutsen met de slib van mijn reel, maar de vis trok zich daar niets van aan. Zelfs met de slip helemaal dicht denderde deze in één streep van ons vandaan. Gelukkig ging Nico met de boot er achteraan want hier was geen houden aan! Pas na een minuut of 10 van dit soort runs werd eindelijk ons vermoeden bevestigd dat een meerval zich had vergrepen aan mijn Halco.

We hielden hem samen vast want hij was te zwaar om lekker alleen te kunnen tillen.
Na een paar snelle foto’s en opmeten mocht deze gigant van 153 cm weer weg zwemmen. 
Een nieuw PR / Clubrecord kon weer bijgeschreven worden....
De rest van de dag was bij mij de grijns niet meer van mijn gezicht te krijgen. En dan te bedenken dat Nico recent tijdens een dagje snoekbaarzen op de Waal 2 van dit soort giganten had gevangen… Die ervaring kwam nu in ieder geval wel van pas.

Maar de dag was nog niet voorbij en de vissen bleven zich melden. Vooral (kleine) baars, maar ook een paar mini snoekbaarsjes en een paar snoeken lieten de stand van de teller steeds verder oplopen. Tegen 3 uur passeerde deze de 100 en het ging maar door. Uiteindelijk sloten we af met 135 vissen in de boot. Voor mij 4 soorten: baars, snoekbaars, snoek en meerval.

En de rest van de groep?
Die hadden net zulke indrukwekkende aantallen. Mark had in zijn eentje in zijn kano 49 baarzen, 2 snoeken, een snoekbaarsje en een roofblei. En ook in de andere boten is goed gevangen met zelfs een paar forse snoeken.
Al met al was het weer een gouden dag met onvergetelijke herinneringen. Nico en David bedankt voor de lol, het genieten en de onvergetelijke herinneringen!
Louis

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is een uitgebreid visdagverslag van deze visdag gemaakt door Louis. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
  • Alle sfeervolle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.



Leidsche en Oude Rijn schoon 23-09-2023

Sportvissers van de AUHV Roofvisgroep helpen om de waterkanten van Leidsche en Oude Rijn schoon te maken in het kader van de “Nederlandse Canal Clean Up’s”.

Waarom doen we dit
Jaarlijks komt meer dan 35 miljoen kilo zwerfafval in de natuur terecht en daarom kan ook de natuur wel eens een goede schoonmaak gebruiken. Stichting Duurzame Innovaties organiseert samen met Recycle Valley deze Nederlandse Canal Clean Up’s in het streven naar een schone waterweg van Den Helder tot Maastricht, met medewerking van de waterschappen, de sportvisserij.

Op zaterdag 23 september namen zo’n 13 vrijwilligers van de Roofvisgroep van de AUHV deel aan de grootschalige opruimactie Leidsche en Oude Rijn Schoon, in samenwerking met Sportvisserij MidWest Nederland, Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden en Recycle Valley. Vanaf Oog in Al tot aan Alphen aan den Rijn werd op en rond de Leidsche Rijn zwerfafval opgeruimd, zowel langs de oevers als vanaf het water.

Ons traject, vanaf Landhuis In De Stad, in Park Oog In Al tot in het centrum van De Meern, best wel een heel eind, werd doorsneden door het Amsterdam Rijn Kanaal (bij ons ARK).
Een goede reden om het op te splitsen in twee behapbare stukken - we hadden toch mensen genoeg, de “Utrecht groep” voor het traject “Landhuis” tot aan het ARK, en de “Leidsche Rijn groep” voor het traject vanaf het ARK tot het centrum van De Meern.
Ook hadden we nog een extra “wapen” tot onze beschikking, namelijk Vincent met zijn rubberboot waarmee het traject vanaf het water bereikbaar was. Elektrisch varend – geheel in stijl met deze actie – heeft hij beide trajecten gevaren Alle benodigde materialen, beschikbaar gesteld door Sportvisserij MidWest Nederland via Wendy en Recycle Valley via Raisa waren bij de startpunten in voldoende mate aanwezig.

Goed gemutst en ruim voorzien van vuilniszakken, afvalprikkers, grijpers en schepnetten bonden we de strijd aan met het zwerfvuil. Voordat we konden beginnen werden we echter gedwongen beschutting te zoeken voor een echt superheftige regenbui, gelukkig de enige van die dag. De Leidsche Rijn groep moest schuilen onder het A2 viaduct en de Utrecht groep moest noodgedwongen ?? aan de koffie in het Landhuis.
Zij hadden overigens wel het moeilijkste stuk, weliswaar iets korter maar door de vele woonboten en zware oeverbeplanting erg lastig. Op veel plekken was het water zelfs onbereikbaar dus werden de looppaden en vaak de stoepen en fietspaden langs het traject meegenomen. Twee man gingen richting ARK, de schuine kanten tussen de woonboten en - voor zover bereikbaar – bossages leverden verrassend veel zwerfvuil op, hoofdzakelijk plastic spul.

De twee andere leden van de groep gingen richting Munt maar moesten vanwege de tijd bij de Keulsekade weer terug naar de andere groep. Erg leuk was wél dat dat gebied naast de gebruikelijke rommel, een vogelhuisje en een groot foto album - bij nadere bestudering zonder foto’s, ook héél veel complimenten van voorbijgangers opleverde. Heel vaak een “goed bezig” te horen krijgen maakt zo’n actie naast erg nuttig óók erg leuk.
Ook collega-vissers, in dit geval een Duitse roofvisser konden de actie waarderen
Het resultaat… 7 vuilniszakken die allemaal mee gingen naar het verzamelpunt met de andere groep, het eindpunt van het traject in De Meern.

Vincent was samen met vriendin Brigitte en boot al héél vroeg op het Utrechtse traject aanwezig omdat hij later weer op tijd bij de start van de Leidsche Rijn groep moest zijn, ook weer met boot. Langs de woonboten en andere locaties waar de “lopers” niet konden komen kon hij zodoende toch de nodige drijvende rotzooi oppikken.
Vermeldenswaard is nog het volgende:
Vrijwel altijd zie je voor het sluisje bij het ARK een enorme berg drijvend zwerfvuil liggen. Vincent was er helemaal op voorbereid die zooi op te ruimen, extra zakken, grote verzamelbakken e.d. maar bij aankomst bleek ineens alle rommel weg te zijn ….Gemeente? Sluis geopend?.....Wie weet.
Een heel gesjouw overigens… eerst in Utrecht, vervolgens weer inpakken en naar Leidsche Rijn rijden en daar weer te water… Over motivatie gesproken…
 
In Leidsche Rijn begonnen we op dezelfde tijd als in Utrecht, daarom was het ook schuilen geblazen onder de brug voor dezelfde superheftige bui, samen met Raisa, projectmanager van Recycle Valley die de materialen had aangeleverd. Dit traject, iets langer dan in Utrecht maar wel kaarsrecht en gemakkelijker, kon aan weerszijden belopen worden, niet moeilijk met zo’n grote groep.
Langs dit traject liggen fiets- en wandelpaden en we kwamen een wandelaar en zelfs een wandelend gezinnetje tegen met knijper en vuilniszak.. “onze eigen buurt schoon, da’s gezelliger”, een missie die navolging verdient…
Willem, met z’n 81 jaar de nestor van de Roofvisgroep en Vincent zorgden, samen in de boot, voor het opruimen vanaf het water en voor assistentie van de lopers.
Het inzetten van de boot bleek overigens een gouden greep! Regelmatig moesten we grote afvalstukken en overvolle afvalbakken uit de boot legen. Zonder overdrijving kunnen we zeggen dat de boot qua gewicht zorgde voor de helft van het totale gewicht…
Met zoveel mensen waren we veel eerder klaar dan we in eerste instantie dachten, even na enen hadden we ons eindpunt bereikt waar de groep uit Utrecht gezellig kon aansluiten.
Daar, midden in De Meern, is een vestiging van IJsmaker Zomers en de organisatie had gezorgd voor bonnen waarvoor iedere deelnemer een lekker ijsje kon krijgen. Dit was ook het punt waar we de materialen konden achterlaten. Ook mochten we hier onze oogst aan volle vuilniszakken en andere troep achterlaten, dat zou later door de organisatie worden opgehaald, dat hebben ze wel geweten…
Nadat de boot weer was schoongemaakt en opgevouwen konden we onze ijsjes gaan halen.
Na afloop, voordat we naar huis gingen wilden we toch wel even weten hoeveel kilo’s we hadden verzameld. De berg zakken en andere rommel achter het pand werden secuur gewogen en geadministreerd, 
Het totale gewicht….76,6 kilo!

Een respectabele hoeveelheid, meer dan genoeg om met gepaste trots en een heel goed gevoel naar huis te gaan.

Leon

Het verslag met foto's kun je ook HIER downloaden of onder de knop Artikelen en Verhalen van leden in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.




WE HEBBEN EEN NIEUW CLUBRECORD !!

Op De Waal vanmiddag (13-08-2023)
Door Nico

Ik ben vandaag samen met een oud collega op de Waal, hij vist er vaak met zijn eigen bootje maar dat is een klein bootje zonder elektromotor. Hij vroeg of we een keertje met mijn boot konden, zo gezegd zo gedaan. Het doel is werpend vissen op snoekbaars, dat bestaat voornamelijk uit kribvakken uitgooien, en dan niet alleen in de buurt van de krib zelf maar ook het midden van het kribvak. Daar liggen ook altijd interessante stekken.
Daarbij is de hulp van de elektromotor met elektronisch anker onmisbaar. We vissen voornamelijk met kleine shads. Daarbij moet je denken aan shads van een centimeter of 8 tot 10.
Na een aantal kribvakken te hebben uitgegooid zonder te veel actie komen we ineens in een vak waar we zo binnen 10 minuten zes snoekbaarzen vangen. Zo kan het gaan,. Ik zeg nog tegen Jack “er moeten hier toch ook meervallen zitten” en zeg ook dat ik er nog nooit eentje heb gevangen hier.
Tien minuten later krijg ik een mooie aanbeet en merk meteen “dit is groot en goed gehaakt of een kleinere vis maar vals gehakt”, veel massa dat voel ik wel.

Krijg na korte tijd toch wel het idee dat dit of een hele grote snoek of meerval moet zijn.
Na een paar minuten ben ik er wel van overtuigd dat het een meerval moet zijn en inderdaad, na een klein kwartiertje ligt er een meerval bij de boot. Wat een prachtig beest en wat sterk, nadat we een foto hebben genomen besluiten we om hem direct terug te zetten, ze zijn namelijk erg slijmerig. Dus niet gemeten, maar beiden schatten we dat deze vis zeker 1,5 m is.
Met minimaal 1,50 m is dit niet alleen een nieuw PR maar ook een nieuw clubrecord!


Nou bijzonder dan toch een meerval gevangen op zo’n klein shadje.
Om het verhaal compleet te maken vangen we er ‘s middags gewoon nog één…. die is wel een stuk kleiner maar toch zeker nog wel een meter.
Een memorabel dagje zullen we maar zeggen.

Het bijbehorende filmpje van deze vangst vind je onder de knop VIDEO's in het menu hiernaast of rechtstreeksop het YouTube kanaal van de AUHV Roofvisgroep



Finten op de Nieuwe Waterweg 24-06-2023

Het was deze keer weer een gezellige en – ook wat vangsten betreft - zeer succesvolle fint-visdag daar aan de Nieuwe Waterweg. Getij en weer waren ideaal voor een lange visdag, j we konden de volledige getijcyclus vissen en ook nog mooi de “gouden uurtjes” meepikken.
Voor de nieuwelingen toch altijd een beetje spannend ondanks alle adviezen vanuit de groep. Een visdag als deze vergt toch altijd wel een goede voorbereiding.
We arriveerden met hoog water maar het water begon al snel te zakken en het duurde niet lang voordat we op de droogvallende krib konden komen. Altijd weer een heel aparte beleving… De finten hadden er echt zin in en onze “Nedertarpons”, zoals ze vaak genoemd worden, zorgden vaak voor spectaculaire drills. Er werd, zoals vanouds, volop gevangen en voor ons gevoel waren ze ook groter dan andere jaren….

Voor Eric en Mark was dit hun eerste fint-visdag, veel beter had het voor hun niet kunnen zijn. Zij beschreven allebei in een eigen verhaal hoe zij deze visdag beleefden. Dat werden twee leuke, enthousiaste verhalen, zo leuk dat we die onverkort opgenomen hebben in onze verzameling visdagverslagen.

Natuurlijk vind je het ook in het menu hiernaast onder de knop visdagverslagen.
Alle foto's staan in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.



Opening roofvisseizoen op De Linge 27-05-2023

De meeste roofvissers kijken uit naar de laatste zaterdag in mei, omdat de wormen weer terug in de grond kunnen en het kunstaas weer uit de tackle boxen kan worden gehaald. Naast het oude vertrouwde kunstaas hebben de meesten toch weer een paar nieuwe kunstaasjes aan de collectie toegevoegd en willen dit tijdens de opening van het visseizoen graag uitproberen
 
Traditiegetrouw openen wij het seizoen op De Linge en in voorgaande visdagverslagen is er al veel geschreven over deze mooie rivier. Elk jaar weer hopen wij op voldoende boten, zodat we alle opstappers een plekje kunnen geven. Dat lukte ook nu weer en met zes boten konden we iedereen plaatsen. We zijn niet de enigen die het seizoen op de Linge willen starten en de parkeerruimte is er vrij beperkt. We hebben in de afgelopen jaren geleerd dat we van tevoren even de beheerder bellen en onze komst melden. Die zorgt dan dat ie om 8 uur aanwezig is en de slagboom van het kampeerterrein voor ons opent zodat we alle trailers netjes beschermd kunnen parkeren en er voldoende manoeuvreerruimte vóór de helling vrij blijft, een mooie service.

 
Onze visdagen op deze fantastisch mooie rivier zijn altijd wel succesvol, ook nu dus weer. Er werd redelijk veel gevangen, mooie snoeken, grote baarzen en best veel mooie snoekbaars. Ook nu weer werd er meerval gevangen maar vanuit een kajak blijft dat toch wel een bijzondere belevenis en een vangst die nof eens extra glans geeft aan een succesvolle visdag. Ook een paar typisch gevalletje van pech gingen deze dag hand in hand met de successen.
Al met al leverde dat voldoende stof op voor een paar leuke, persoonlijke verhalen van Robbert-Jan, Mark en Marco die we samenvoegden tot één uitgebreid en sfeervol verslag met leuke foto’s dat een goede indruk geeft van onze belevenissen.


  • Natuurlijk vind je het ook in het menu hiernaast onder de knop visdagverslagen.
  • Alle foto’s vind je in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Snoekbaarzen op hun paaigronden  05-2023

In onze column “Artikelen en verhalen van leden” hier alweer een actuele bijdrage met mooie onderwaterbeelden van Paul, zéér actief lid van de RVG en tevens gepassioneerd sportduiker. Twee prachtige hobby’s die heel goed te combineren zijn, dubbel genieten!


Snoekbaars op de paaigronden

Het is Mei, we zitten midden in de gesloten tijd. De watertemperatuur is al opgewarmd tot rond de 10 graden en het water is nog mooi helder. De snoekbaars is massaal naar de paaigronden getrokken om zich voort te planten. We nemen een kijkje onder water op een plek waar veel objecten te vinden zijn. Deze trekken extra veel vis aan en zijn neergelegd voor duikers.
We duiken in een rivierplas die een open verbinding heeft met een rivier. We duiken op een diepte van tussen de 10 en de 4 meter. In het diepe gedeelte liggen een aantal grote objecten zoals een boot en een complete bus.

Territorium

Wat opvalt is hoe agressief sommige snoekbaarzen hun territorium verdedigen. Ze hebben een vaste plek gekozen en verdedigen deze goed. Kom je te dichtbij? Dan krijg je soms een beuk.
Sommige snoekbaarzen volgen een andere tactiek. Ze zwemmen een rondje om je weg te lokken. Als je er achteraan zwemt, zwemmen ze op gegeven moment snel weg. Je kan ze dan weer terug vinden op de stek waar ze vandaan kwamen. Het valt ook op dat ze een voorkeur hebben voor hoge grond. Dit geeft ze een mooi uitzicht op hun omgeving. Bij voorkeur liggen ze op een object of op bijvoorbeeld een tafel.


Baarzeneieren

Onderweg zien we ook eierstrengen van de baars hangen in een draadstalen kooi (in de video op 1:28). De baarzen zelf zijn niet thuis, zij laten de eieren achter en bewaken het kuit niet. Soms kan je ook een school grote baarzen vinden, die rondtrekt in de plas. Maar die blijven nu, door de massale aanwezigheid van de snoekbaars, op afstand van deze plek.


Exoten

Ook zijn er in de video wolhandkrabben te zien. Deze exoot die oorspronkelijk uit China komt heeft zich permanent gevestigd in Nederland en je komt hem overal tegen. Hij dankt zijn naam aan het kleine "wollen" handschoentje dat hij aan 1 schaar lijkt te hebben. Het beste te zien in de video rond 3:17. Over exoten gesproken, uiteraard zijn er ook grondels aanwezig. De snoekbaarzen moeten immers ook eten. Ze liggen soms verassend dichtbij de snoekbaarzen te rusten. De snoekbaars heeft natuurlijk niet altijd honger.

Paul

FILMPJE en méér bekijken...?

  • Het aansprekende FILMPJE bij dit verhaal kun je bekijken via het MENU hiernaast onder de knop VIDEO'S en op het YouTube kanaal van de AUHV Roofvisgroep.
  • Dit verhaal, en de foto's zijn hierte downloaden of via het MENU hiernaast onder de knop VERHALEN EN ARTIKELEN VAN LEDEN.
  • Méér van die filmpjes van Paul bekijken? Die vind je op zijn YouTube kanaal


Amsterdam 18-03-2023

Altijd een bijzonder dagje, vissen in Amsterdam, en met zo’n hele club vissers altijd verrassend en gezellig; de gezamenlijke treinreis en lunch zijn hier zeker debet aan.

Deze keer had NS al direct in het begin van de dag om 7:30 uur een verrassing voor ons in petto. Vanwege een ongeluk op het spoor hadden ze voor ons een omleidingsroute bedacht, gevolg was echter wel dat we zo’n drie kwartier later op Amsterdam Centraal aankwamen.
Gelukkig konden wel snel de aansluiting met Ruud, onze regelaar in Amsterdam, met zijn groep Amsterdamse RVG’ers vinden die ondertussen al begonnen waren aan de IJ-zijde van het station. Zij hadden de eerste vissen, waaronder een een weiting voor Moos en een hele mooie baars voor Bram, al binnen.

Na jarenlange werkzaamheden, een onoverzichtelijke situatie en “heel veel rommel en fietsen vangen” is daar nu een werkelijk ideale “wandel- flaneer- en visboulevard gerealiseerd over de volle lengte van het CS.
Lekker breed en ver het IJ in reikend. Daardoor zijn de bekende putten voor het CS, en zelfs het talud van de vaargeul met enige moeite prima bereikbaar.
We nestelden ons allemaal op deze uitnodigende uitgebreide visstek. Het zonnetje brak door en vrij vlot werden de eerste vangsten gemeld. In tegenstelling tot de dramatische vangstberichten over het IJ in de afgelopen weken en de slechte weersvoorspelling was dit een hoopvolle start van de visdag, géén reden om nog verder naar andere locaties te zoeken.
Dit idee werd nog versterkt toen Marco al vrij snel na de start de eerste maatse snoekbaars omhoog haalde, zijn lange schepnetsteel kwam nu goed van pas….

Het werd echter niet een wilde visdag, af en toe kwam er een visje boven en er werd steeds vaker uitgeweken naar locaties aan de lange steigers van de Rijn-cruisestrepen aan de ene kant en richting Java eiland aan de andere kant.
Tijdens de gezamenlijke, prima verzorgde lunch in restaurant De Waag, sfeervol en druk met dat mooie weer, ging het al snel over andere zaken dan de vangsten van deze dag, met name politieke ontwikkelingen die de viskansen in Amsterdam bedreigen werden diepgaand geanalyseerd. ..
Na de lunch ging het via wat omtrekkende bewegingen langs grachten, Oosterdok of een veerpont richting Noord-oever van het IJ, zonder noemenswaardig resultaat, toch weer richting IJ boulevard.
Daar werden nog wat baarsjes gevangen en Robbert-Jan werd, overigens onder veel bekijks, in zijn overtuiging dat kleine kreeftjes hier goed aas zouden zijn gesterkt met de vangst van een hele mooie bot.

Het werd drukker en drukker met toeristen op de boulevard. Wij waren voor hen kennelijk onderdeel van de attractie Amsterdam want we zijn nog nooit zo veel gefotografeerd en moesten veel vragen in andere talen beantwoorden, zeker als er een vis werd gevangen.
Rond half vijf had iedereen het wel zo’n beetje gezien en we misten het enthousiasme en vertrouwen om “het gouden uurtje” nog te doorstaan. We besloten om met dank aan Ruben voor zijn inspanningen weer richting Utrecht te reizen, ditmaal zonder verrassingen.

Algemene conclusie:
Je hoeft niet per sé veel vis te vangen om toch een leuke en gezellige visdag met z’n allen te hebben….


Te weinig afvalbakken...? Te veel verstopt...?  Jammer.

Leon

Het verslag met foto's kun je ook HIER downloaden of onder de knop Visdagverslagen in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Op verkenning in Woerden  04-02-2023

Nadat ik in januari 2 visdagen geen vis op de kant had gekregen was mijn hoop gericht op de visdag in Woerden op 4 februari om mijn slechte start van het jaar te doorbreken. Zelf had ik hier jaren geleden ooit 1x gevist maar verder was dit water mij onbekend. Gelukkig was Cees er wel goed bekend dus samen met een paar anderen volgde ik hem vanaf het verzamelpunt naar de Singel die rond de binnenstad loopt. Het water zag er mooi en erg veelbelovend uit. Vooral de plek waar de Oude Rijn de Singel in stroomt is een bekende stek die met het beetje stroming dat er stond gewoon naar snoek rook.
Alleen de kleur van het water maakte dat ik twijfelde of dit wel de juiste plek voor dit moment was. Mijn gevoel bleek juist want buiten een kleine aanbeet bij Cees kreeg niemand daar actie. Ik besloot te verkassen naar de ondiepere rond het ziekenhuis liggende sloten die een stuk helderder waren. Marco en Buch gingen met mij mee. Cees en Mykel bleven hun geluk beproeven in de singels.
Hoewel wij deze sloten grondig uitkamden bleven ook hier de vangsten uit. Uiteindelijk kwam ik Walter tegen die vanaf het startpunt bij de carpoolplaats hier heen was gevist en met moeite 2 snoekjes had gevangen. “Ze zijn erg traag” was zijn conclusie.

We besloten met z’n vieren alvast terug te gaan naar het BP tankstation waar we voor de lunch hadden afgesproken. Omdat we nog wat tijd over hadden tot de lunch probeerden we daar ter plekke nog wat slootjes. Ik had de opmerking van Walter ter harte genomen en was over gestapt op een zelf gemaakt Toetje met dubbele staart die ik lekker langzaam kan vissen.
Dat bleek een goede beslissing want op de kruising van 2 ondiepe slootjes achter de BP vergreep een klein snoekje zich aan mijn aas. De eerst was eindelijk binnen en de nare bijsmaak van 2 blanco visdagen en een ochtend ploeteren was meteen vergeten. Niet veel later was er een 2e snoek die bij de overstort achter de carwash interesse in mijn Toetje toonde. Na eerst een keer te hebben mis gedoken was het bij de volgende poging wel raak en ook mijn 2e vis van de dag mocht op de foto. Dit was nog een mooie ook! En ook Marco wist in deze slootjes zijn eerste vis van de dag te haken.

Inmiddels was het tijd voor de lunch en 1 voor 1 druppelden de vissers bij de BP binnen op zoek naar een frietje of iets anders lekkers. Deze plotselinge golf van klandizie was voor het personeel blijkbaar wat moeilijk op te vangen waardoor de wachttijden voor de bestellingen opliepen en de kwaliteit van de friet achteruit ging. Na de magen te hebben gevuld en gezellig ervaringen te hebben uitgewisseld was het tijd voor deel 2 van de dag.
Marco, Buch en ik besloten te verkassen naar het Wijkpark Molenvliet. Ook dit zag er veel belovend uit. Ik had hier al snel succes bij een bruggetje waar Marco en Buch al hadden gevist en haakte mijn 3e snoek van de dag. Ook Marco kwam lekker op stoom met zijn 2e, 3e en 4e vis van de dag. Helaas had Buch niet zijn dag en bleef de teller bij hem op 0 staan.

En de rest van de groep?

Dit is wat Mark over zijn ervaringen schreef:
Ronnie reed met mij mee, en was al vroeg bij me. We waren dus op tijd bij de carpool
plaats in Woerden. Ik was twee weken geleden al wezen voorvissen, maar had daar weinig succes gehad.
Vanaf de carpool plaats zagen we al een aantal veelbelovende slootjes, Nico had
hetzelfde idee, dus begonnen we daar. Achter de BP had Nico al snel een snoekje te
pakken. Ronnie waren we inmiddels kwijt en Nico en ik gingen verder de woonwijk in. Bij een duiker in het eerste slootje kreeg Nico een volger, 3 worpen later hing deze ook. De sloot verder helemaal uitgelopen, maar geen actie meer. Bij een iets groter water en aan de achterkant van de woontoren ging het wel even los; volgers,
losser en missers… Véél actie maar niks bleef hangen.
Nog verder de woonwijk in wist ik eindelijk een stropdas te strikken.
Heel mooi slootje gevonden met veel bruggen, duikertjes, waterplanten. Onbegrijpelijk dat we daar geen actie kregen. Leon kwam nog even kijken en we besloten voor de lunch nog even het slootje waar we zoveel actie
kregen nog eens af te vissen…. Wéér helemaal niks! Ze stonden duidelijk uit.
Na de lunch met Ronnie en Nico naar het heldere water in het oosten van Woerden gereden. Na een half uur haakte Nico af. Ronnie en ik visten door, maar een mooie snoek die wegschoot en een volger van een baars van 40-45 cm was de enige actie. Die baars was echt een unit! Echt een football.

Besloten om naar het park in het westen van Woerden te gaan. Daar Ronnie nog een shad gegeven, met de belofte dat er nu vis uit ging komen. Drie worpen later had ik mijn tweede snoek van de dag en 200 meter verder had Ronnie eindelijk ook vis. Daarna helaas mijn Zilla flanker op de bodem geparkeerd. Parkje nog wel rond gegaan, maar geen actie meer. 
Om 16:30 zijn we gestopt en naar huis gegaan.

En ook Menk deelde zijn ervaringen:
Was even wennen om te vissen in zo’n nieuwe stad. Samen met Nico en nog een paar anderen besloten we om vanuit het verzamelpunt te gaan beginnen. Uiteindelijk dreef ik wat af van de rest, maar kwamen we elkaar weer tegen achter het BP-tankstation.
Nico ving daar zijn eerste snoek. Na wat proberen in de omgeving weer terug naar die plek. De rest was al vertrokken, maar ik besloot om de slootjes en de kleine plas bij de parallelweg wat beter af te vissen. Bij de plas ving ik al snel mijn eerste snoek (ca 40 cm). Bij de daarop uitkomende sloot was het ook direct raak, maar loste ik hem na een korte strijd. Tot mijn verbazing bleef de snoek wel actief en greep nog 2 keer naar het aas, maar zette helaas niet door. Toen doorgelopen naar de volgende slootjes, maar zonder succes.
Op de terugweg toch nog maar een keer geprobeerd op die ene plek met hetzelfde aas, maar een lichtere kleur, en dit keer was het wel raak, een prachtige snoek (70-80 cm).

Daarna met de auto verkast naar omgeving Eilandenkade wat er veelbelovend uitzag. Helaas niet echt een succes, erg laag water met veel troep, alhoewel ik nog wel 3 aanvallen op het aas meemaakte.
Na de lunch was de koek voor mij op vanwege de hielspoor dat ik het laatste jaar heb opgelopen, waardoor ik het meestal maar een paar uur volhoud. Evengoed een leuke visdag gehad en weer een kans om even met iedereen contakt te hebben. Tot de volgende keer maar weer.

Iedereen bedankt voor het delen van de foto’s en Menk en Mark bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Het was een leuke visdag die we wat mij betreft vaker in ons programma gaan terug zien.

Tot de volgende visdag!
Louis

Het verslag met foto's kun je ook HIER downloaden of onder de knop Visdagverslagen in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.



Winterclustering van de baars  02-2023

In onze column “Artikelen en verhalen van leden” hier een actuele bijdrage met mooie onderwaterbeelden van Paul, zéér actief lid van de RVG en tevens gepassioneerd sportduiker. Twee prachtige hobby’s die heel goed te combineren zijn, dubbel genieten!

Winterclustering van de baars
De natuur verandert onder water, net als boven water, door het jaar heen. In de zomer is de bodem van de meeste diepe heldere zoetwaterplassen in de ondiepe zone bijna volledig bedekt met wier. In heldere plassen dringt het licht zo ver door dat het wier tot wel 6 meter diep aanwezig is. Dit geeft enorm veel voedsel en schuilplaats voor de vissen, en deze liggen dan wijd verspreid over de gehele plas.
Midden in de winter, in februari is dit een heel ander verhaal. Dan zijn de meeste onderwaterplanten volledig verdwenen. De bodem is dan een kale vlakte en het meer lijkt in eerste instantie volledig uitgestorven. Maar waar zijn al die vissen dan gebleven?



Zoetwater wrak
De vissen zoeken in deze periode een veilig plekje op om te schuilen. In deze video nemen we een kijkje in een groot wrak. Dit wrak is 26 meter lang en 6 meter breed en groot genoeg om door heen te kunnen duiken. Het wrak ligt op een diepte van 12 meter. Binnenin het wrak is het bijna helemaal donker vanwege de diepte en omdat het bijna volledig is afgesloten. We gebruiken een krachtige lamp om beelden te kunnen maken.


Winterclustering
Rondom het wrak is nog geen leven te bespeuren maar eenmaal in het wrak zien we een enorme hoeveelheid vis. De vissen liggen knus tegen elkaar aan in grote groepen.
Bij voorkeur op of in achtergebleven objecten in het wrak. Er staat een stellingkast met op elke plank een enorme hoeveelheid baars. De vissen liggen voornamelijk stil maar schrikken wel op van onze aanwezigheid en zwemmen soms een rondje.


Als je goed kijkt zie je meerdere vissoorten door elkaar, maar het zijn voornamelijk kleine baarsjes en in de minderheid een aantal kleine voorntjes. De details en kleuren van het wrak zijn ook prachtig om te zien. Wat wel opvalt is het ontbreken van de grote roofvissen, dit lijkt immers een gedekte tafel? Maar wie weet komen die 's nachts op bezoek, de vissen verstoppen zich immers niet voor niks zo goed...



Paul  02-2023

FILMPJE en méér bekijken...?
  • Het aansprekende FILMPJE bij dit verhaal kun je bekijken via het MENU hiernaast onder de knop VIDEO'S en op het YouTube kanaal van de AUHV Roofvisgroep.
  • Dit verhaal, en de foto's zijn hier te downloaden of via het MENU hiernaast onder de knop VERHALEN EN ARTIKELEN VAN LEDEN.
  • Méér van die filmpjes van Paul bekijken? Die vind je op zijn YouTube kanaal



Ruigenhoekse Polder 07-01-2023

Dagje polderen in Dry January
Na een paar keer niet te zijn doorgegaan wegens corona perikelen, trokken we op zaterdag 7 januari weer eens de polder in. Nou ja, polder: het Noorderpark in Utrecht, ook wel polder Ruigenhoek. Het Noorderpark is begonnen in de tachtiger jaren, ik weet nog dat ik naar school fietste en de eerste ingang werd aangelegd. Midden tussen de weilanden was er ineens een strook met bomen naar achteren. Inmiddels is het een uitgestrekt gebied waar je lekker kan lopen (met de hond), sporten, beetje zwemmen, chillen, BMX-en, skaten en, oh ja, vissen. Dat kan er ook.
Er is een ruim netwerk aan sloten en slootjes afgewisseld met enkele grotere plassen. Vaak ondiep, maar wel met verrassingen. Het staat ook nog in verbinding met de singels van Overvecht en de Klopvaart, dus je kunt je hier prima een dag vermaken en nog niet alles gevist hebben. En dan heb ik het nog niet gehad over de forten van de Hollandse Waterlinie (Unesco Werelderfgoed!), waarvan Fort de Gagel inmiddels gerestaureerd is tot een mooi fort met horeca, Fort Blauwkapel nog altijd een reputatie heeft als een karper water waar ook mooie snoeken zitten en Fort Ruigenhoek verboden terrein is voor de Utrechtse vissers.


We verzamelden bij Fort de Gagel met een select groepje echte vissers die nog niet door de griepgolf waren uitgeschakeld en trokken als groep in de richting van Westbroek. Fort de Gagel werd meter voor meter uitgegooid door iedereen, maar al snel trokken de snelle vissers verder en bleven wij, Ovidiu, Ron,voor het eerst mee met de Roofvisgroep, en Robbert-Jan over. Wij wierpen met wat meer geduld de sloot uit en wisten zowaar de eerste snoeken te verschalken. Voor Ovidiu was het zijn eerste snoek sinds lange tijd en dus erg welkom. Ikzelf verspeelde een van mijn geliefde kikkers (Chartreuse), maar had gelukkig nog reserve bij me. Ron wist zijn koikleur Pike Fighter te parkeren aan een bruggetje, maar met ervaring en geduldig jutteren wist hij zijn geliefde plug toch los te krijgen.



De snelle vissers (Louis, Erik en Marcel) waren inmiddels naar de Klopvaart getrokken, in de hoop op meer succes. Wij trokken naar het gebied rondom de forellen vijver. Omdat het zaterdagochtend was, was het druk met de nodige hondenuitlaters , waaronder een kranige oudere dame van ruim in de 70 die wel zin had in een praatje, en zelf ook nog steeds veel viste. Zij verklapte dat er een grote snoek in een van de nabijgelegen plassen huisde. Inmiddels was Paul ook aangesloten en kwam Leon ook nog even kijken en kletsen terwijl we door visten. Helaas was de beloofde snoek niet thuis.

We verkasten naar de omgeving van de forellenvijver en visten een van de grotere plassen uit. Ook hier bleek weer dat de vis niet erg actief was, want nadat er in een kansrijk hoekje meerdere malen met pluggen en spinners geworpen was, viel het snoekje uiteindelijk voor de kikker. Bij een wat verborgen maar mooi heldere sloot waarvan je wéét dat er snoek zit, hadden we weer meerdere worpen nodig en uiteindelijk wist Paul ook in een verborgen hoekje een mooie snoek te vangen.


Bij een volgende stek wilde ik net een eerste worpje maken toen er plots een auto stopte en een groen geklede BOA uitstapte. Wij hebben natuurlijk allemaal de Vispas op orde en kletsten nog even gezellig met de BOA. Goed dat ze er zijn en nuttig dat ze ook controleren! We willen allemaal graag blijven vissen en dat kan alleen als we ons allemaal aan de afspraken houden die daar over gemaakt zijn. We konden het prima vinden en hij wilde ook wel even op de foto. Daarna trokken ze verder het park in. Daar zullen ze nog wat vissende Duitsers, waaronder een compleet vissend gezin tegen zijn gekomen die ook wel weten waar de goede gebieden zijn, en die hebben ook meestal wel hun papieren op orde.

Na dit intermezzo zijn we toch maar weer ons best gaan doen. Uit een verborgen prutsloot waar we twee of drie jaar geleden een mooie zestiger haalden, kwam nu een mooie bijna-negentiger. Kennelijk was hij rustig blijven liggen en doorgegroeid… Uiteindelijk sloten we dag af met vijf snoeken.
Van de Klopvaartgroep hebben we niet veel meer gehoord. We ontvingen nog wel een foto waarop ze een kunstaasredder gebruikten om een kunstaasredder te redden die kunstaas had gered. Iets zegt mij dat de Klopvaart niet het water was vandaag….

Robbert-Jan

Het verslag met foto's kun je ook HIER downloaden of onder de knop Visdagverslagen in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.



Jaarafsluiting 2022 - Nieuwegein-IJsselstein 10-12-2022

IJs peuteren

En dan is weer zover: ons jubileumjaar is voorbij gevlogen en het is weer tijd voor onze afsluitende visdag. Helaas is Stolwijk een gepasseerd station omdat er daar geen dagvergunningen meer worden uitgegeven voor het vissen op roofvis. Dus hebben we een alternatief bedacht in de vorm van Nieuwegein/IJsselstein inclusief de traditionele lunch van erwtensoep en broodjes.
Als we om 8.00 uur verzamelen op de parkeerplaats van winkelcentrum Hoogzandveld is het koud en mistig. Bij mij in de wijk was het meeste water bevroren en ook hier is het zoeken naar open stukken.
Ik start met Bart, Marco en Ronnie vlakbij ons verzamelpunt. Het is een heldere brede sloot in een woonwijk die er veelbelovend uit ziet. Hij ligt redelijk beschut en is daardoor gelukkig niet bevroren.

Al na een paar worpen staat Bart met een kromme hengel. De eerste snoek is binnen! Even later volgt Marco zijn voorbeeld dus het begin is goed. Maar dan houdt het slootje op en de vangsten ook.
We verkassen naar water aan de andere kant van het winkelcentrum. Hier liggen wat stukken dicht gevroren maar in de open gedeelten blijven we het proberen terwijl we af en toe het ijs uit de hengelogen moeten peuteren. Dan heb ik ineens beet. Een mooie snoek van rond de 70 cm geeft goed verweer. Maar even plotseling als het begon is het gevecht ook weer over. Teleurgesteld bekijk ik mijn eigen gemaakte toetje en zie tot mijn verbazing dat de haak is afgebroken.

Ik ga even een andere kant op en raak de rest van mijn groepje kwijt. Bij mij blijft het stil maar ondertussen komen er gelukkig ook van een andere groep foto’s met vis. Frans die met Eric en Mark op pad is heeft een snoekje weten te haken. Nadat ze in Nieuwegein oost zonder succes waren gestart hebben ze nu in de buurt van de lunch locatie meer succes. Mark had eerst al een soek van zo’n 70 cm die interesse toonde in zijn baby buster. Na eerst alleen te volgen pakte hij deze in 2e instantie wel maar met een paar keer schudden van de kop wist hij zich hier ook weer van te ontdoen. Na de vangst van Frans had Mark nog wel een misser maar die wilde helaas geen 2e keer bijten.
Dan is het tijd geworden voor de lunch. We begeven ons naar de Ponthoeve in Vianen waar we kunnen opwarmen onder het genot van een heerlijke kom warme erwtensoep en broodjes. Met een prachtig uitzicht op de Lek die door de mist werd bedekt. Af en toe was de overkant niet eens te zien. Tijdens de lunch worden de ervaringen gedeeld.
Nico en Robbert Jan hebben in de ochtend hun geluk aan de Lek geprobeerd maar helaas zonder succes. Het was alleen maar erg koud door de mist en wind.
Na de lunch trekt een deel van de groep richting IJsselstein. David die net is hersteld van corona houdt het voor gezien. Maar op weg naar huis kan hij het toch niet laten en tikt nog even 2 snoekjes uit een sloot die hij passeert. Ondertussen wordt er in IJsselstein nog wel wat gevangen. Zelf heb ik opnieuw een losser en Marco vangt nog een mooie snoek. Ook Bart en Peter hebben succes. Uiteindelijk blijf er bij mij dan toch nog een snoekje hangen en haakt Marco nog een brasem. Terwijl Marco en ik alvast richting het café vertrekken komen er nog een paar laatste berichten binnen van vangsten. Robbert Jan heeft nog een leuke snoek weten te vangen en in het Monnikenhof pakken zowel Paul als Luuk nog 2 snoeken. Helaas voor Buch heeft hij daar alleen een misser.
Met een paar man sluiten wij uiteindelijk de dag af op een terrasje op de kerstmarkt in Vianen met bier, een broodje worst en sterke verhalen. Ondanks de kou en mist was het een leuke afsluiting van het jaar.
Iedereen een mooi, gezond en vangstrijk 2023 gewenst!
Louis Veldhuizen

Het verslag met foto's kun je ook HIER downloaden of onder de knop Visdagverslagen in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.



Kagerplassen 12-11-2022

Dit jaar wederom in ons programma…. Een bijzondere visdag in een voor velen nieuwe en zéér gevarieerde omgeving die tot de verbeelding spreekt.
Zoals Walter, onze Belgische collega, het treffend beschrijft:
“Erg leuke locatie, mooi en gevarieerd water met sloten, diepe putten ,weteringen, kanalen, stadswater en typische Hollandse beelden met oude windmolens”; een omschrijving die prima in een toeristisch magazine zou passen.
17 Vissers in 8 boten, waaronder twee porta’s en een kano, verdwenen één voor één in de dichte mistdeken die over de plassen lag. Mystieke en sfeervolle plaatjes werden er geschoten maar oriëntatie was erg lastig, voorzichtigheid geboden dus!
Gelukkig duurde het niet lang voordat de voor dit jaargetijde nog erg krachtige en enthousiaste zon die mistdeken in rap tempo liet verdwijnen, het windje kwam ook al niet boven standje 2 uit en zo werd dit het begin van wat een prachtige dag zou worden.
Met meer dan 25 vissen in de boot hadden Willem, onze “nestor” en zijn bijzitter Mykel er meer dan alle andere vissers bij elkaar. Zij maakten allebei een eigen verslag van deze dag, zie hieronder. Mykel vertelt over zijn ervaringen van deze dag en Willem gaat in gedachten terug naar vele decennia geleden…
 

EEN DAGJE KAGERPLASSEN  (Mykel)

Na een rit met weinig doorzicht ivm de mistige omstandigheden konden we langs het water toch de weg naar de trailerhelling vinden. Toen we aankwamen lagen alle boten al op het water en konden we zonder te wachten direct aansluiten.
De mist leek nog dikker dan onderweg en daarom besloten we de dag te beginnen met trollen. Dit deden we uiterst langzaam en met gepaste afstand van de woonboten. Gelukkig trok de mist vrij snel weg, en dat was de start van een prachtige zonnige dag.

De wind was zeer bescheiden in tegenstelling tot de temperatuur die zomers aan deed zo halverwege november! Niks te klagen dus.
Na het rondje trollen, dat overigens geen vis in de boot bracht, voegden wij ons tussen de dobberende bootjes op het Zweiland. Na wat heen en weer varen om de diepere plekken te lokaliseren lieten we ons heel langzaam driften op de wind. Dat leverde meteen al wat aanbeten op, maar nog geen vis.
Aan het einde van de eerste drift kreeg ik een loei van een aanbeet. na een kort maar hevig gevecht kreeg ik mijn draad zonder onderlijn en bijbehorende shad terug. Wat zou dat geweest zijn ?.... Willem volgde kort daarop mijn voorbeeld en miste na een evenzo kort gevecht ook een enorme vis.
Niet veel later volgde gelukkig de eerste baars en snoekbaars op shads die op een loodkop waren geprikt. Aangezien er meer missers waren dan vangsten besloot ik over te stappen op een dropshot montage met een relatief kleine kreeft imitatie. Dat leverde gelijk vis op, met name baars, en toch ook een paar snoekbaarsjes.
Het was prachtig om te zien hoe de baarzen in de bovenste waterlaag prachtig door de zon werden belicht, daar kan je niet genoeg van krijgen.

Na de plas uitgedrift te hebben besloten we terug te varen richting de grote plas, Het Joppe. Hier was het aanzienlijk dieper zodat we niet midden op het water maar wat langs de kant de verantwoordelijke diepte probeerden af te vissen. Helaas bleven de aanbeten uit en een passerende visser wist ons ook nog te vertellen dat het vroeger veel beter was gesteld met de vangsten. dat deed ons besluiten om toch maar terug te gaan naar de eerdere stek. Dat was een goed besluit want bij de eerste drift leverde dat meteen alweer vis op.
Zoals het altijd gaat met een goede visdag moet je eigenlijk nooit op je klokje kijken, want dan blijkt de dag alweer voorbij te zijn. Rond vieren meldden we ons weer bij de traillerhelling om na een prachtige dag de spullen weer op te ruimen en terug te keren naar het Utrechtse.
Mykel


TERUG OP DE KAAG  (Willem)

Toen de uitnodiging voor de visdag op de Kagerplassen in de digitale brievenbus viel, eerlijk toegegeven, klopte mijn hart toch weer wat sneller… Dat was een tijd geleden! 

Wat is namelijk het geval?
Toen ik in 1967 afstudeerde aan de ALO van Amsterdam zochten mijn vriendin en ik woonruimte, toen ook al schaars. Moeilijk bovendien omdat ik mijn uitgestelde dienstplicht nog moest vervullen. Maar we hadden geluk! Op het Kagereiland opende een nieuwe horecagelegenheid met op de eerste etage acht appartementen, waarvan we er één wisten te bemachtigen.

Iedere zaterdagmorgen zag ik een man de haven invaren met een aantal hengels en meestal ook een paar grote vissen aan boord. Mijn interesse was gewekt!
In de polders rondom Kockengen had ik al menige ruisvoorn en snoek gevangen maar snoekbaarzen, nee ……..
Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg of ik eens mee mocht. En dat mocht, maar dan moest ik wel vroeg op! En op de Kaag was ook een zeilschool waar ik zeilles gaf en waar de vrijdagavond meestal in het teken van afscheid stond.
En dan vroeg op?.....Geen nood! Hein, zo heette de visser, tikte met zijn hengel net zo lang op de ruit tot ik wakker werd.
Afijn, je begrijpt het wel, vanaf die tijd was ik vaste vismaat. Menige snoekbaars hebben we gevangen en vangsten van tien tot vijftien stuks waren geen uitzondering.
Het was een bijzondere ervaring weer eens terug te zijn op “de Kaag”.En wat nog mooier was, waren de vangsten van Mykel die de ene na de andere mooie baars ving!
 Dank voor de mooie organisatie!!!!
Willem.

Er is nog meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is een visdagverslag van deze visdag gemaakt door Leon. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
  • Alle sfeervolle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Van Kasteelheer Paul en de Baarsketiers

Visdag Gravenbol 15-10-2022
Gelukkig weer een Botendag! 
Het is altijd een heel geregel, een botendag van de Roofvisgroep. Afwachten of er zich voldoende boten aanmelden, en hoeveel opstappers er mee kunnen. Als er meer opstappers zijn dan plaatsen, moeten er vervelende beslissingen genomen worden. Om het leed dat afzeggen heet een beetje te verdelen houden we bij wie we hebben moeten afzeggen: we proberen iedereen met enige regelmaat een plekje in een boot te geven. Er meldde zich op een laat moment nog een extra boot aan, dus konden we gelukkig nog een opstapper meenemen: hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Op het laatste moment valt er nog een boot af, maar ook een opstapper. Pff geen verdere afzeggingen meer nodig. Willem, ons oudste lid van 80, heeft al even niet gevaren en kent de Gravenbol niet: we regelen dat zijn opstapper (Mykel) hem oppikt vlakbij zijn huis en zorgt dat ze op de helling komen. We hadden de avond ervoor de indeling al in de app gedeeld. Dat bleek handig te zijn, want nu konden schipper en opstapper een beetje afstemmen welke spullen nodig waren. Zo’n boot lijkt wel groot maar met drie man, zes hengels en wat tassen is het al snel vol.

Uiteindelijk stonden we om 8.00 uur met 5 boten op de helling van de Gravenbol bij Wijk bij Duurstede. Met zoveel mensen is het vlot traileren en vol goede moed stoven we het water op.
Rond half tien verscheen de eerste foto op de app. Paul, samen met Buch bij Arnoud in de boot, had een kasteel gevangen, een enorme snoekbaars.

Lees maar, in zijn eigen woorden:
We lieten de boot tijdens zonsopgang te water. Arnoud stelde voor om direct richting een mooi stukje van het Amsterdam RIjnkanaal te varen waar hij een tijd eerder al een paar grote snoekbaarzen had gevangen. Net aangekomen deed ik een lange worp. Na een paar huppeltjes kreeg ik een mooie tik op mijn hengel. Arnoud keek naar mijn hengel op precies dat moment en die zei "dat is een goede aanbeet". Het was best op afstand dus ik kon nog niet goed voelen wat het was, en de vis zwom wat in de richting van de boot. "Is het een grote?" Nou het voelt redelijk aan maar je weet het nooit. Pas toen hij in de buurt van de boot was begon hij flink te vechten. twee, drie, vier keer door de slip achter elkaar. Ik wou hem niet verspelen want er waren er al meer los geschoten dus ik deed het rustig aan. niet te veel, niet te weinig spanning op de lijn. Verder bleef hij als een vloertegel onder de boot liggen. geen beweging in te krijgen. Toen ik iets meer kracht zette en hem uit balans kreeg begon hij wat naar boven te komen. Een silhouet verscheen aan de oppervlakte. BAM. Dat was duidelijk een aantal klassen groter dan ik normaal aan de haak heb. Het schepnet was te klein dus Arnoud dook naar voren om de snoekbaars in een soort houdgreep uit het water te tillen om zo weinig mogelijk risico te nemen, zijn jas was helemaal nat.

De vis bleek perfect gehaakt in het midden van zijn bek dus die was nooit meer los gegaan. Dan het opmeten. Dit was zowieso mijn PR maar toch spannend hoe groot hij is. Een snoekbaars van 92 cm! Een fantastische vangst! Een paar fotos nemen en weer snel terug het water in. Toen even nagenieten van deze bijzondere vangst.
De shad die het ‘m deed was een Roze Zander Pro van 10 cm.

Met zo een kasteel op de foto verdient Paul de titel: Kasteelheer van het ARK van Tiel Tot Hier

In mijn boot had ik Eric en Marcel mee.
We begonnen vol goede moed wat kanten uit te gooien op Maurik, dromend van een kneiterbaars. Veel variatie in pluggen en shads en kijken wat er wil.
Na een tijdje voelde ik wat bonken na een onduidelijke aanbeet: een originele roofbrasem. Zou het een voorteken zijn? Even lekker laag vliegen met de 50PK naar het Amsterdam Rijnkanaal naar een richeltje waar ik afgelopen woensdag nog een snoekbaars wist te verschalken.
Onderweg nog een noodmanoeuvre uitgevoerd omdat m’n enige echte AUHV Roofvisgroeppet wegvloog. Na een spoedcursus verticalen voor Marcel meerdere driften gemaakt, maar helaas niks.
Inmiddels hebben we al een foto op de app gezien van een prachtige snoekbaars van Paul en ook Buch met een snoek kwam langs. Dat geeft in elk geval hoop! Maar het blijft eindeloos stil. Af en toe nog een regenbui eroverheen en het wordt toch echt wel een karakterkwestie deze dag.
Verder varend informeren we af en toe bij anderen, maar het blijft errug stil. Af en toe een visje op de app, van anderen.
Uiteindelijk aan het einde van de dag komen er wat aanbeten waar er eentje van bleef hangen.

We besluiten dan maar met zijn allen op de foto te gaan met die ene snoekbaars: één voor allen, allen voor één, net zoals de Drie musketiers. De drie Baarsketiers doopten we onszelf maar. Trouw aan de Kasteelheer!
Hier en daar dook er nog een visje op. Zelfs een grondel werd gemeld, op een shad die twee keer zijn lengte had. Afijn, het was een taaie dag, maar goede vismaten maken een hoop goed. De volgende keer hopen we maar op wat meer vis.

Robbert-Jan, met dank aan Paul voor zijn persoonlijke verhaal.

Dit verslag met foto's kun je ook HIER als .pdf downloaden of onder de knop Visdagverslagen in het menu hiernaast.
Alle foto's staan natuurlijk in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Baarzenbal met Regendans

Visdag Hoge Vaart 17-09-2022
Op het jaarlijkse baarzenbal op de Hoge Vaart bij Almere was zoals ieder jaar de interesse weer groot, met 16 deelnemers op 6 boten en 1 kano was het deelnemersveld dus goed bezet, de Hoge Vaart was weer voor ons. Het was leuk dat er nieuwe leden bij zaten die voor het eerst mogen ervaren hoe het is om vanaf een boot te vissen. Maar ook nieuwe leden met een nieuwe boot en oud gedienden die na jaren afwezigheid dit seizoen weer van de partij zijn met hun nieuwe boot.
Na het uitdelen van de nog steeds bij de Roofvisgroep gebruikelijke goodiebags met loodvrije jigkopjes en dropshotgewichtjes en een mooie RVG jubileumpet aan degenen die er nog geen hebben konden we het water op.
Eenmaal op het water werd al snel duidelijk dat onder de bruggen wel de plekken waren waar we moesten zijn. Niet alleen omdat de vis zich hier lijkt te verzamelen maar ook om in een (regen)dans met de afwisselende hoosbuien nog een beetje droog te blijven.
In het begin kreeg ik visles van Marco. Met zijn mini shadje op de dropshot tikte hij de ene na de andere vis uit het water. En tot onze verbazing waren het met name onder de A27 niet zozeer de baarzen maar de mini snoekbaarsjes die zich massaal aan zijn mini shadje vergrepen.
Tussen de buien door deden we af en toe nog een poging om wat te slepen. Dat leverde ons naast een aantal baarzen en een mooie snoek van 84 cm voor mij ook een flinke natte boel op.
 Aan het einde van de dag waren we de tel wel een beetje kwijt maar ik denk dat Marco ruim 30 snoekbaarsjes en een aantal baarzen had gevangen. Bij mij bleef de teller met 13 snoekbaarsjes wel een beetje achter maar ik was er toch heel tevreden mee. Zeker omdat er ook nog een stuk of 8 baarzen en die mooie snoek van 84cm bij kwamen.

En de rest van de groep?
Mark wist vanuit zijn kano 28 baarzen en 2 snoeken te vangen maar moest uiteindelijk vroeger van het water omdat het met de harde wind niet meer te doen was.

Menk deed bij Robbert Jan in de boot goede zaken met zijn gloednieuwe diep lopende Salmo Rattlin Hornet op baars. Niet alleen in aantallen, maar ook in formaat. Hij wist een enorme baars van 51 cm te landen en daarmee zijn eigen pr te verbeteren. Ook Bob zat bij Robbert Jan in de boot lekker baars te vangen en ook nog een dijk van een snoek. Bij kapitein Robbert Jan liep het wat minder soepel maar ook bij hem kwamen uiteindelijk de vangsten wel op gang.
Broers Quentin en Vincent waren er voor het eerst bij met hun boot en verwelkomden Luuk als opstapper. Luuk bleek met zijn ervaring met peuteren onder bruggen een goede aanwinst en kon zijn ervaring delen, al snel kwamen ook bij hen de baarsjes aan boord. Later op de dag wist Vincent met wat groter aas een mooie snoek van 86cm te vangen.
Ook Leon en zijn ervaren opstapper Eric met nieuweling Ronnie wisten goed vis te vangen.
Ronnie, ons nieuwste lid, heeft al heel lang niet meer gevist en wilde dus graag wat advies, hij kreeg instructies van Eric en een echt baarsplugje van Leon. Een keihard “jááááá !” na zijn eerstvolgende worp bevestigde het succes van de instructies. Zijn eerste vis na vijf jaar… Eric, inmiddels routinier, gingt ook helemaal als een speer zowel met plugje, werpend met shadje en 5 gram als dropshottend, ze bleven maar klikken op het tellertje dat ondanks dat ze dat soms vergaten in no time de 20 passeerde. De baarzen bleven maar komen maar na anderhalf uur besloten ze toch om eens verder te gaan kijken en een stuk te gaan trollen. Op de elektro voeren ze lekker stil tegen de wind in met een gangetje van zo’n 3,5 km/uur richting Almere, en anders dan anders: weinig last van roeiers met dit weer. Zelfde resultaat, de ene na de andere baars greep hun plugjes, meestal op de rand van het talud, het tellertje liep warm.. ;)
Onderweg kwamen we andere boten tegen en die meldden allemaal een vergelijkbaar resultaat.
Alléén Walter die met Buch als gast specifiek op snoek trolde kwam met een wat treurig gezicht onder zijn paraplu uit… “Niet echt geweldig wat de snoek betreft” was zijn commentaar. Het was een grappig gezicht als je hem zo zag varen met die paraplu in zijn boot.

Al met al was het toch een gezellige dag met ouderwets grote aantallen (snoek)baars en een paar mooie snoeken. Nog even traileren en wat nakletsen met degenen die nog zijn blijven hangen waarna we de kletsnatte boten en kleren weer naar huis konden brengen

Louis 

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is een heel uitgebreid visdagverslag van deze visdag gemaakt door Louis. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" in het menu hiernaast downloaden.
  • Alle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


De AUHV Roofvisgroep bestaat 25 jaar

25 jaar geleden, op 27 oktober 1997 organiseerde de AUHV op initiatief van bestuurslid Wilfred Assenberg een informatieavond voor roofvissers. Er werd een bestuur gevormd en de Roofvisgroep was een feit. Ruim 10 jaar geleden besloten enkele leden van het eerste uur waaronder het enige overgebleven bestuurslid van het eerste uur, Louis Veldhuizen, om de wat ingeslapen groep nieuw leven in te blazen. 
Met een nieuw, enthousiast bestuur, nieuw elan en een eigen logo maakten we een “doorstart” en nog steeds bloeit en groeit  onze Roofvisgroep als nooit tevoren.

Er gaat veel energie zitten in het organiseren van alle activiteiten dus bij dezen chapeau voor alle bestuursleden die in de loop van deze 25 jaar hebben meegewerkt aan dit succes. En natuurlijk ook dank aan het AUHV bestuur voor het faciliteren van specialistengroepen binnen de AUHV zoals de Roofvisgroep.

Louis Veldhuizen, bestuurslid van het eerste uur haalt herinneringen op aan de afgelopen 25 jaar. Die zijn opgenomen in het uitgebreide verslag over onze jubileumdag van Robbert-Jan dat je hier kunt downloaden.


Jubileum dag 10-09-2022

Dankzij een bijdrage van de AUHV konden we met ons bescheiden eigen budget voor deze deze jubileumdag een leuke lustrum-activiteit organiseren met als blijvende herinnering voor onze leden een prachtige kwalitatief goede pet met geborduurd RVG logo. . Deze pet past onze actieve leden allemaal, die gaan we tijdens de komende activiteiten ook nog uitdelen aan de leden die ‘m nog niet hebben.

Op 17 september verzamelden we met een fors aantal leden bij ’t Mun in Appeltern. We werden vriendelijk ontvangen met koffie en taart, de rest van het programma werd besproken, eerst forel vissen en als afsluiting een BBQ.
Al snel werden de strategische posities om de vijver ingenomen, sommigen waren al redelijk bedreven maar voor anderen was het de eerste keer dus het was de dagen ervoor nogal druk op de groepsapp.
Marco was erg succesvol met dropshot, David had zijn vliegenlat mee en kwam erachter dat het harder werken was dan hij gedacht had. De vissen zaten redelijk hoog dus de meesten gebruikten de dobbermontage maar ook de sbirolino werd met wisselend succes gehanteerd en hoofdaas was wasmotten – kunstaas was verboden. Ook powerbait werd veel gebruikt, voor velen ook de eerste keer dus vooral in het begin vlogen er heel wat nieuwe varianten van de bekende “eendevoetjes”, “lepeltjes” en “wokkels” door de lucht….
Tussen enkele stevige buien door werd er toch door iedereen behoorlijk wat vis gevangen en onze vissen werden na afloop door personeel van ’t Mun voor ons schoongemaakt - een opmerkelijke service.
De BBQ was lekker comfortabel binnen in de kantine, daar moest iedereen zelf aan de slag. Geen alledaagse bezigheid voor velen maar er blijken best veel hobbykoks tussen onze leden te huizen dus zwartgebakken hamburgers en andersoortige mislukkingen kwamen niet voor. Erg sfeervol is het, zo onder en met elkaar kokkerellen en daarna lekker je eigen creatie oppeuzelen en ondertussen gezellig kletsend de dag te evalueren….

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!

  •  Robbert-Jan maakte een uitgebreid verslag van deze jubileumdag. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" downloaden.
  •  Alle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


Bruinvissen en Zeeforel in Denemarken ( Arnoud)

Deze zomervakantie zijn we weer richting Denemarken vertrokken, en wel naar Juelsminde, een klein dorpje met een gezellig haventje. Voor ons was dit alweer de derde keer, het voelt bijna als thuiskomen.
Op de heenweg was mijn gedachte al bij de zeeforel, het was mij de keren ervoor nooit gelukt om er eentje te landen. Als ware Houdini’s wisten zij zich elke keer van de haak te ontdoen. Zou het mij dit keer wel lukken, vroeg ik mijzelf af…

Gezien ik met mijn gezin op vakantie ben zal ik mijn tijd moeten verdelen en kan ik niet de hele dag achter de zeeforel aan. Een goede modes is om 6:00 uur op te staan en dan heerlijk een paar uurtjes te gaan vissen om daarna om een uur of 9:00 aan te sluiten bij het ontbijt. Bijkomend voordeel van zo vroeg opstaan is dat je in Denemarken je dan echt één voelt met de natuur. Ook al is het maar 15 min fietsen, herten, hazen en zo nu en dan een vos zijn graag geziene gasten. Deze morgen had ik al een hert voor mijn neus op de weg staan, het lijkt wel of de wereld op dat tijdstip van hun is, een eenzame fietser krijgt geen enkele aandacht. Ik kon gewoon wachten tot mijnheer het tijd vond om voor mijn fiets weg te stappen.

Aangekomen bij het water voelt de rust als een warme deken, er is in geen velden of wegen iemand te bekennen.
Echter dat gold ook voor de vissen, na een uurtje gooien had ik nog geen enkel teken van leven gevoeld of gezien. Het is dat het zo'n mooie omgeving is anders zou je je nog af kunnen vragen waar je het allemaal voor doet.
Ik had de stijger nu wel afgevist en ik liep naar het landpuntje dat precies de grens is van de zee en het fjord. Een heel mooi plekje met een mooie stroming. Lopende naar het puntje zie ik opeens een koppel bruinvissen wel heel dicht bij de kant.

Ik heb er een video van gemaakt toen ze om de landpunt heen zwommen maar ik kwam er al snel achter dat een telefoon niet de beste keus is als het om natuur opnames gaat. Ik keek de beelden snel terug maar ondanks dat ze zo dicht op het strand zwommen moest je wel heel goede ogen hebben om ze op de door mij geschoten video te kunnen zien.

Dan maar weer proberen een visje te vangen, ik kijk nog een laatste keer achterom en zie ik ze, tot mijn verbazing, onder de stijger door zwemmen waar ik 5 minuten geleden stond te vissen. Wel heb ik ooit, ik bedenk mij geen moment, ik gooi mijn hengel op het strand en zet het op een lopen naar de volgende steiger.
 Ik zie ze naast mij zwemmen wanneer ik hardlopend over het strand naar de volgende steiger ren, ik hoop maar dat ze niet van mij schrikken, dacht ik nog.
Aangekomen op de steiger, nog zwaar naar lucht ademend begin ik te filmen. Ze zaten erg dicht bij, ik kon ze met het blote oog goed zien en dat maakte het mogelijk om ze goed met de camera van mijn telefoon te kunnen volgen. Ze waren zelfs een beetje aan het spelen. Ze zwommen vlak langs de stijger alwaar de spiegeling van het water weg was, elk detail van de bruinvissen was te zien. Hier kan het dolfinarium niet aan tippen, dacht ik nog. 

Uiteindelijk zwom moeder met kind vlak voor mij langs en kwamen precies voor mijn neus boven alsof ze mij gedag wilden zeggen. Nog een laatste maal zie ik ze adem nemen, het water lijkt in de lucht op te gaan en de rust is weer aangenaam voelbaar. 
Het was een adembenemend schouwspel welke ik toch best aardig op film heb weten te zetten.
Wat was dit een fantastische ervaring, de ochtend kon niet meer stuk, ik had nog geen stootje beet gehad maar wat had ik een mooie ontmoeting met de bruinvissen. Ik had mij geen betere ochtend kunnen wensen.

O ja, die zeeforel, dat is de volgende dag helemaal goed gekomen, niet de grootste van de wereld maar ik heb eindelijk ook die in mijn handen mogen nemen.


Volgend jaar toch maar weer een weekje Denemarken doen, wat is het toch een prachtig land.

Arnoud

Méér zien?
  • Dit hele verhaal met foto's kun je Hier als pdf downloaden of in het menu hiernaast onder de knop Artikelen en verhalen van leden.
  • Het filmpje van Arnoud kun je Hier bekijken of in het menu hiernaast onder de knop Video's


Fintenfeest 25-06-2022

Vissen op finten stond weer op de agenda en daar is maar één water het meest geschikt voor, de Nieuwe Waterweg. Deze waterweg verbindt de zee met de grootste haven van Europa, Rotterdam, waarbij de getijdenbeweging van hoog naar laag water en andersom zorgt voor zeer dynamische vis omstandigheden.

Aangekomen op de stek zagen we bij het uitstappen al Nico druk bezig op de strekdam met het temmen van een fint. Nico was alvast vooruitgereden en naar later bleek was dit niet zijn eerste vis.
Het uitpak- en aankleedproces kon beginnen en met gepaste haast werd het “Base-camp” ingericht want als ze al bijten dan wil je je aasje direct het water in smijten.


Gehuld/verhuld in neopreen, nylon en andere waterdichte materialen liepen we behoedzaam de glade stenen over richting de uitgekozen strekdam. De een wat sneller dan de ander. Leon had meteen bij de eerste worp bingo en als ik mij niet vergis gold dit nagenoeg voor ons allen. Eerste worp raak! Binnen een mum van tijd zaten we al aan de dubbele cijfers. Het is dat niet alle vissen tot in onze handen geraakten, welke tel je wel en welke niet? Anders hadden we een telraam nodig gehad.

De ene aanbeet was nog overtuigender dan de ander en soms was er zelfs sprake van een dubbele aanbeet. Juist op de momenten dat je het eigenlijk niet meer verwacht zelfs tot een paar meter voor de kant. 
De keuze van kunstaas bestond vooral uit een pilker met of zonder 'versiersel' aan de enkele haak. links en rechts van mij was de onderlijn nog extra uitgerust met een zijlijntje waaraan een z.g.n. teaser,een deltavisje of shadje/twistertje prijkte. Een eenvoudige werkhandschoen biedt bescherming tegen de scherpe buikrand Ook het verlengen van de pilker door een 3 tons warteltje is zeer aan te raden.

Sowieso, het vervangen van de standaard dreg voor een enkele (weerhaakloze) haak en een extra splitring ertussen is een klusje wat thuis een stuk makkelijker gaat dan tijdens de bijttijd op een strekdam.
Finten zijn echte escape-artiesten, als ze gehaakt zijn schudden en draaien ze, en springen vaak hoog boven water uit. Ze maken hun bijnaam “Nedertarpon” volledig waar. Tijdens die kapriolen valt heel gemakkelijk je lijn even slap en dan komen ze met wat kopschudden vaak los. Twee splitringen tussen de haak en de pilker zorgen ervoor dat tijdens het kopschudden de pilker niet als hefboom werkt en zo gemakkelijk uit de bek vliegt tijdens de drill.


Na verloop van tijd nam de frequentie van aanbeten wat af en werd het basis kamp aan de kant opgezocht voor een verdiende bak koffie en een broodje. Het water was aan het stijgen en nam beetje voor beetje de strekdam weer over. Genoeg reden om het eens van de dijkkant te proberen. Dit leverde naast vis ook een zeemeeuw op. Bij een geconcentreerde wereldworp vloog er pardoes een meeuw tegen de door de lucht zwevende lijn aan. De meeuw storte richting water om daar beduusd om zich heen te kijken hij wist niet wat hem overkwam, zeker niet toen hij richting kant getrokken werd. Door adequaat handelen van Robert-Jan, met schepnet, en Nico met een grote doek werd de verbouwereerde vogel onder controle gehouden. Na een hele korte inspectie en nog kortere actie met een schaartje werdt de meeuw verlost van de lijn en toen kon hij weer vertrekken. pfff wat een opluchting.


Het water was inmiddels al aardig opgekomen en het pilkertje kwam steeds vaker leeg terug.
We besloten het aan de andere kant van de strekdam, een dieper kribvak, te proberen, het was nu nog zo’n anderhalf uur voor hoogwater en er ontstonden hier en daar weer wat keerstroompjes. Dat betekent vaak dat de vis weer wat actiever wordt in die keerstroompjes.
Totdat de stroming bij hoog water volledig weg viel werd er door gevist en nog leuk gevangen.. Het water was nu op zn hoogste punt en het zou nog lang duren voordat er weer beweging in zou komen.
De vissen waren nu ook collectief inactief geworden dus het was tijd geworden om nu echt in te gaan pakken.

We konden, terugkijkend op een meer dan prima visdagje. En de vangdrang?.... die was nu met zo’n 15 tot 25 vissen de man wel voor even gestild…..

Mykel.

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is een leuk visdagverslag van deze visdag gemaakt door Mykel. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" downloaden.
  • Alle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.


De Roofvisgroep pakt thema "loodvrij" zelf ter hand.

Hieronder vind je een artikel van een serie artikelen over de status van "Loodvrij vissen" binnen de AUHV

Het thema ‘loodvrij vissen’ staat al enkele jaren landelijk op de agenda. In 2027 is het volgens de overeenkomst Green Deal de bedoeling dat ook de sportvisserij compleet loodvrij is. Dat duurt nog wat jaartjes, maar in de tussentijd probeert men het al gefaseerd terug te dringen. Een deel van de viswateren van de AUHV ziet zich dit jaar al geconfronteerd met een gedeeltelijk loodverbod dat waterbeheerder de Stichtse Rijnlanden afkondigde. De Roofvisgroep van de AUHV zat niet bij de pakken neer en ging pro-actief op zoek naar betaalbare oplossingen.
Lees verder...


Utrecht-Zuid 18-12-2021

Een snert afsluiting
December is standaard de visdag Stolwijk met erwtensoep en gezelligheid in het café en heerlijk vissen in de polders rond Stolwijk maar opnieuw gooide covid roet in het eten.
Gelukkig zijn wij niet voor één gat te vangen en al snel was er een alternatief plan: vissen in Utrecht zuid en Nieuwegein en zelf wat blikken erwtensoep opwarmen op een gasbrander. De uitnodiging ging de deur uit en tot onze verrassing kregen we een geweldig aanbod van Ruud, hij kon zelf niet mee vissen maar wilde wèl verse erwtensoep voor ons maken. Nou, daar kan soep uit blik natuurlijk niet aan tippen dus dat aanbod namen we graag aan!

Op 18 december verzamelden we met een man of vijftien om 8.00 uur op de carpool parkeerplaats bij Houten. Na het uitdelen van de – bijna traditionele - goodiebag met onze zelfgemaakte RVS jigkoppen, deze keer aangevuld met tungsten kopjes die we van Sportvisserij Nederland hadden gekregen verspreidden we ons in groepjes over Utrecht Zuid.
Het bleek heel erg taai in Utrecht en buiten een paar “lossers” en het bevrijden van een dikke brasem uit een stroperslijn in Transwijk was er niets spectaculairs te melden. De stroperslijn werd natuurlijk vernietigd.


Aléén de groep die langs het ARK viste had de juiste keuze gemaakt, zij konden vangsten melden van baars en snoekbaars, zowel op kunstaas als op de worm, ook Cees die pas voor de tweede keer mee ging ving zijn eerste snoekbaars in roofvisgroep-verband.

De stemming kwam er uiteindelijk toch weer in na een lunch met een heerlijke kom zelfgemaakte erwtensoep en uienstokbrood van Ruud. Hij stond ons met die zalige maaltijd op te wachten op een parkeerterrein in Galecop. Een welkome en heel gezellige onderbreking waarover nog lang nagepraat zal worden…..

De Wetering leek op caffe latte waarin alleen Mark na verloop van tijd een leuke snoek kon verschalken. De slootjes in de omgeving waren wel helder maar herbergden slechts jeugdige snoekjes, even leuk om er een paar te vangen maar daar kwamen we niet voor….

Nieuwegein Noord werd al snel het nieuwe jachtgebied en we verspreidden ons over de wijk. Daar bleek echter kort geleden gebaggerd en gemaaid te zijn, het water was daar dus ook nog steeds heel dik….
Één groep trof het echter, die kwamen als laatste en moesten het doen met een vijver die de rest links liet liggen. Doorzicht nul, flink herriemakend kunstaas eraan dan maar en kijken wat er gebeurt….

Kennelijk waren de grote snoeken uit de omgeving voor het baggeren gevlucht en uiteindelijk beland in dit deel van het watersysteem. Ze leken er wel opgestapeld te liggen, op een stukje van zo’n 30 meter werden wel een aantal vette goed doorvoede snoeken, allemaal dikke 70-ers en 80-ers gevangen!
Typisch was dat er verderop ook niets meer te vangen was, dus keerden ze terug en werd dezelfde strook voor een tweede keer uitgeworpen... Zelfde resultaat! 
Uiteindelijk vingen ze met z’n drietjes een stuk of twaalf dikke vissen waarvan enkele mogelijk een tweede keer…


Zo hadden we op deze voor de meesten taaie visdag toch nog onze gezellige warme lunch en een mooie herinnering aan een dito score voor die drie mazzelaars. Ik ben benieuwd hoeveel mensen de komende weken nog naar die vijvers zullen trekken….

Er is nog véél meer te lezen en te zien over deze dag!
  • Er is een uitgebreid visdagverslag van deze visdag gemaakt door Louis, met bijdragen van Bart, David en Mark. Dat kun je HIER of onder de knop "Visdagverslagen" downloaden.
  • Alle foto’s kun je bekijken in het foto album onder de knop “Foto’s” onder de tab “AUHV” bovenaan deze pagina.

Een ervaring waaruit ieder zijn les kan trekken !!

Iedereen die op de grote waterwegen vist heeft te maken met (sterk) wisselende waterstanden door getij en scheepvaart. Met name op de toevoerwegen naar onze zeehavens kan dit fenomeen door grote zeeschepen worden versterkt tot een niet te onderschatten gevaar voor iedereen die daar vist. Zeker voor degenen die zich op de kribben begeven en daar dus niet snel kunnen verkassen zoals spinvissers en vliegvissers.
Robbert-Jan beschrijft in onderstaand verhaal een ervaring waaruit iedereen zijn les kan trekken. Duidelijk wordt hier  weer eens dat je niet voorzichtig genoeg kunt zijn!

Fint je weg in het nieuwe seizoen
De dagen zijn kort. Corona giert door het land. De Brexit en de Douane hebben niet kunnen voorkomen dat de Britse variant tòch het vasteland van Europa heeft weten te bereiken. Het is vaak koud en regenachtig. De roofvisdagen zijn tot nader order opgeschort, want het is niet goed coronaproof te doen.
In de roofvisgroep app worden, in plaats van vangsten, tips uitgewisseld voor molen- en reelonderhoud. Kortom, het is een beetje taaie tijd. Onze hoop is gevestigd op het vaccin en beter weer. Ik verlang naar de zomer en naar Finten op de Nieuwe Waterweg.

Dagje finten
Afgelopen zomer waren we, Nico, Louis, Leon, Marco, Arnoud en ikzelf een dagje finten. We vissen eigenlijk altijd vanaf afgaand tij en kruipen met het zakken van het water verder de krib op en bij opkomend tij weer terug.



Op de kop van de krib vingen we regelmatig ons visje en Arnoud zelfs af en toe een klein zeebaarsje. Het was inmiddels opkomend tij. Af en toe passeerde er een schip en de boeg- en hekgolf begonnen over de uiterste punt van de krib te spoelen.
Leon was even een broodje eten en zat op de kant. Wij stonden nog ruim veilig, met waadbroeken en -stokken en schoeisel met noppen om op de gladde stenen te blijven staan. Snel bewegen op zo’n krib kan niet, je bent echt even bezig om zonder je nek te breken over de gladde, met zeewier bedekte, stenen de krib op en af te klimmen. 
 
Er komt een bootje aan….



In de verte kwam de dagelijkse afvaart van de DFDS roro aan, die aan het einde van de dag vaak vol trucks richting Engeland vertrekt. Een groot drijvend flatgebouw, zeg maar. Vaker gezien, ook wel grotere schepen langs zien komen.

Een boot! Ja en?
Een schip dat aan komt varen zuigt eerst altijd het kribvak leeg. Als het schip voorbij is, dan stroomt het weer vol en komt de hekgolf. In het herfstnummer (Nr 3 – pag 40) van Haak, van HSV Groot Rotterdam stond er een hele lezenswaardige technische uitleg over hoe, en waarom dat gebeurt.

En ja hoor, zuiging! 
We zagen langzaam het kribvak leegtrekken door de zuiging van het aankomende schip. Sommigen van ons stonden vóór de krib op het wat vlakkere zand en voelden de zuiging. Maar dit keer zagen we dat het water wel héél fors weg aan het trekken was en het zand begon te wolken. Die boot was niet anders dan anders, maar de beweging van het water was wel heftiger dan we kenden van deze stek.




Wat eruit gaat, moet er ook weer in! 
We weten dat wat eruit gaat, er ook weer in moet, en meestal heftiger. Dat beloofde wat! We besloten maar snel wat hoger op de krib te gaan staan. Het water kwam, en hoe!
We zetten ons schrap (dwars op de stroom, steunend met je been tegen een steen), terwijl het water ons bijna tot aan de knieën kwam! En we hielden het....
Je kunt 30-40 cm snel stromend water nog wel hebben, als je stabiel staat en die grens daar zaten we toch wel aan.



Het liep dit keer dus goed af, maar als je onderuit gaat, wordt je meegesleurd, je laarzen of je waadbroek loopt vol en is er niet veel wat je kunt doen. Leon heeft niet alleen een broodje gegeten, maar ook een paar foto’s gemaakt die boekdelen spreken. Let op het verschil in waterhoogte! Je ziet ons schrap staan op die krib.



Finten doe je veilig, Finten doe je niet alleen !
Finten doe je dus beter niet alleen, al helemaal niet vanaf de krib. Dat geldt natuurlijk ook voor andere spinvissers en vliegvissers. Niet alleen vanwege de gezelligheid, maar vooral voor je eigen veiligheid. Draag een waadbroek of lieslaarzen, en zeker schoenen of laarzen met noppen voor grip (antislipzolen die je onder je laarzen zet zijn ook prima). Neem een waadstok of bezemsteel mee voor het lopen op de krib. Het tij komt sneller op dan je denkt en vol van vangdrang denk je vaak dat het nog wel even kan. Kijk ver vooruit naar grote schepen en als je het niet vertrouwt, begin op tijd met naar hogere grond te klauteren.



Hoe Fint je nu?
Met een lange spinhengel, 2.70 of meer, met een werpgewicht van 10-50 gram, 0.08- 0.10 gevlochten lijn en een voorslag van 2 meter 0.40 mm FC kun ik prima uit de voeten. Pilkertjes 12-40 gram (Spro Zocker pilkertjes), liefst met enkele haak (Gamakatsu 56,maat 1/0-1-2. Dunne bouwhandschoentjes, want ze hebben scherpe stekels op hun borst en een onthaaktangetje. Werp naar de stroomnaden en licht tikkend binnen vissen. Op de voorslag kun je nog een groen streamertje zetten of een deltavisje. 
Veel meer informatie hierover vind je in het artikel “Zoekt en gij zult finten” van Berend in het menu hierboven onder de knop “Artikelen/verhalen”.

Robbert-Jan

Meer zien?...

De Roofvisgroep legt het loodje ?

In de uitnodiging voor de “dropshotdag loodvrij” zat ook de uitdaging om eens creatief te doen en je eigen lood-alternatieven te bedenken. Robbert-Jan, altijd wel aan ’t knutselen, was degene die deze uitdaging met beide handen aannam. Met een gezonde dosis creativiteit wist hij met relatief goedkope materialen een leuk assortimentje loodvervangers samen te stellen. Vervolgens startte hij de serieproductie op en op de dropshotdag konden we aan alle deelnemers een leuke goodiebag uitdelen met een aantal bruikbare loodalternatieven.
De diverse varianten werden in de praktijk getest en de ervaringen werden uitgewisseld. De resultaten vind je in het verslag dat Marco van deze visdag maakte.
Van het hele productieproces maakte Robbert-Jan een gedetailleerd verslag, inclusief foto’s. Wil je zelf aan de slag om deze bruikbare alternatieven te maken dan heb je hiermee een duidelijke handleiding.
Leuke bijkomstigheid is dat dit initiatief ook weer leidt tot nieuwe ideeën, daarover wellicht binnenkort meer.

Handleiding:
•De gedetailleerde handleiding kun je HIER of onder het menu-item Artikelen / Verhalen downloaden.

Enjoy !


Gepen op gevoel  juni 2020

Binnen de Roofvisgroep wordt het vissen op Belone Belone, alias Pijl van Neptunus oftewel Geep steeds populairder. En als we het over geep vissen hebben dan komt bij ons al snel de naam van onze eigen geep-expert Bart naar boven. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en steeds meer roofvissers kiezen tijdens het korte geep seizoen als afwisseling voor een dagje aan 't zoute.

Toen Sportvisserij Nederland een special over geep vissen voor de juli-editie van Het Visblad wilde maken hoefde niet lang nagedacht te worden en vergezelden zij Bart op een van zijn expedities.
Het werd een leuk en informatief artikel , vol met tips en tricks voor zowel beginners als meer ervaren geepvissers.

Het complete artikel kun je HIER of in het menu hiernaast onder de kop Artikelen / Verhalen lezen of als pdf downloaden. 
Natuurlijk vind je dit artikel, naast nog veel meer interessante informatie, óók in de juli editie van Het Visblad van Sportvisserij Nederland 
Enjoy !


Wil je nog meer visdagverslagen zien?
Een archief met tientallen visverslagen en foto's vind je in het menu hiernaast onder de kop Visdagverslagen

Interesse?

Wie nog niet eerder deelnam, maar geïnteresseerd is in de activiteiten van de AUHV Roofvisgroep, kan zich (gratis) laten registreren d.m.v. het contactformulier of door een e-mail te sturen. Het is van belang dat je geregistreerd wordt in ons bestand want uitnodigingen en bevestigingen voor onze activiteiten versturen we per e-mail.

Iedereen veel (roof)visplezier toegewenst!