De soortenjager - grondels in het vizier

de grondels betekenen een flinke concurrentie voor voedsel en habitat. Maar voor een soortenjager betekent dit vijf nieuwe targets.

 

Deze vijf exoten zijn ook allemaal rond onze Domstad te vinden. En zo begon mijn jacht om al deze soorten te vangen. Zoals  beschreven ving ik mijn eerste zwartbekgrondel in Utrecht. Deze soort is in 2004 voor het eerst in Nederland gespot en nu op ieder stromend water in de provincie wel te vinden. Vooral bij obstructies als kadewanden en pieren is geen haakaas veilig.

De Pontische stroomgrondel bleek voor mij ook geen moeilijke soort. Vanaf 2009 in Nederland en tijdens het feedervissen op de grote rivieren een  vaak geziene bijvangst. Deze wist ik vooral te vinden op zanderige bodems in het midden van de kribvakken.

Daarna was het tijd voor de Kesslers grondel. In Nederland sinds 2007 waarna er een periode is geweest waarbij de Kesslers grondel een enorme plaag was. Deze periode heb ik helaas gemist en jaren later, toen ik pas echt ging soortenjagen, moest ik door duizenden zwartbekgrondels heen vissen om mijn eerste Kesslers te vangen. Aan de Lek bij Culemborg slaagde deze missie uiteindelijk.

Voor de marmergrondel vond ik mijzelf bepakt met laarzen en zaklamp in het pikkedonker naast een prachtige beek in de buurt van Eindhoven. Struinend langs een  flink begroeide oever proberen we de kleine vis in een baan licht te spotten. Deze hangen we dan een mini haakje (maat 30 vliegvishaak), met een mini stukje worm of made, voor de neus. Op zijn neus zitten twee buisjes waardoor hij in het Engels tubenose goby genoemd wordt.

Tot op heden heeft nog geen marmergrondel mijn aas kunnen weerstaan. Het spotten is dus het moeilijke  gedeelte in deze visserij. Het heldere water helpt om de vis te vinden maar ook in troebele boerensloten en andere wateren in onze provincie komen ze, soms in groten getale, voor. Ik heb ze er zelf alleen nog nooit gevangen.

De laatste grondelsoort is pas zeer recent in ons land aanbeland. Begin juli 2020 bereikte me het bericht dat er een nieuwe exoot in Nederland was opgedoken. Mijn interesse was meteen gewekt. Het zou gaan om de Kaukasische dwerggrondel. DNA-onderzoek zal  nog moeten uitwijzen of het daadwerkelijk deze soort betreft, maar het heeft er alle schijn van.

Ik ben niet de enige visser die achter deze soort aan zit. “Ik heb hem” luidt het bericht dat mijn telefoonscherm doet oplichten. Vismaat Sjors Waterschoot is me voor en weet er een te vangen waar de Nieuwe Merwede in het Hollands Diep stroomt. Niet veel later sta ik met twee vismaten op dezelfde stek. Helaas lukt het de eerste poging niet. De enige dwerggrondels die we zien zijn nog geen anderhalve centimeter groot. Dit lijkt ons mission impossible en we besluiten deze missie voorlopig te staken. We concluderen dat het pas zin heeft een nieuwe poging te wagen als de grondels volgroeid zijn.

Twee weken later weet mijn makker Pieter Beelen een exemplaar langs de IJssel te vangen. Dat geeft hoop. Ook online blijven de meldingen, vooral net- en zegenvangsten, binnenstromen. Langs de gehele Waal zijn al meldingen gedaan en zelfs vanuit Friesland is de eerste al gemeld.